Το κορίτσι που εξαφανίστηκε - Gone girl

Κριτική: Θεωρώ ότι είναι το καλύτερο θρίλερ που είδα φέτος. Σενάριο γραμμένο από την ίδια τη συγγραφέα Τζίλιαν Φλιν, η οποία έχει γράψει ένα μυθιστόρημα γεμάτο suspense (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ),  με εμβάθυνση στους πιο σκοτεινούς χαρακτήρες, που έχω γνωρίσει στην αστυνομική λογοτεχνία και η φράση «άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου» ταιριάζει απόλυτα στην πρωταγωνίστρια του θρίλερ, η οποία εξαφανίζεται, αλλά είναι πανταχού παρούσα με το ημερολόγιο που γράφει από την αρχή της ταινίας.

Γροθιές στους τοίχους - Starred up

Κριτική: Σκληρή, βίαιη και ωμή, μέσα στην υπερβολή της (ανήλικος μεταφέρεται σε φυλακές ενηλίκων που βρίσκεται ο πατέρας του και κατορθώνει να επιβιώσει με προοπτική να γίνει ο μελλοντικός αρχηγός των φυλακισμένων, τα είπα όλα), είναι αυτή η ταινία-φυλακής, την οποία σκηνοθετεί ο βραβευμένος Βρετανός σκηνοθέτης Ντέιβιντ Μακένζι βασισμένος σε ένα σενάριο του πρωτοεμφανιζόμενου Τζόναθαν Άσερ, ο οποίος χρησιμοποίησε τις εμπειρίες του ως ψυχοθεραπευτής σε φυλακές για να το γράψει.

Ιστορίες για αγρίους – Wild tales

Κριτική: Έξι ιστορίες που ξεκινούν κωμικοτραγικές και εξελίσσονται σε τραγικές, στις οποίες διακρίνεις μια γελοία πτυχή και θέλεις να χαμογελάσεις, αλλά τελικά σου πέφτει κατά πρόσωπο μια τραγωδία, που σκέφτεσαι ότι «ο άνθρωπος δεν θέλει και πολύ…». Αρκεί να συμβεί κάποιο γεγονός που θα «ξεχειλίσει το ποτήρι», μια σύμπτωση, αυτό που ονομάζουμε «τυχαίο», που δεν είναι τυχαίο αλλά μια σειρά γεγονότων, που μπορούν να οδηγήσουν τον καθέναν «εκτός εαυτού». Η σύγχρονη εποχή, οι υποχρεώσεις, ο γρήγορος ρυθμός, οι απαιτήσεις, έχουν κάνει τον άνθρωπο ακροβάτη που προσπαθεί να ισορροπεί πάνω σε μια λεπτή κόκκινη γραμμή, για να θυμηθώ και αυτή την παλιά αντιπολεμική ταινία.

Ρίο σ’ αγαπώ – Rio I love you

Κριτική: Εννιά ιστορίες και εννιά ματιές αξιόλογων σκηνοθετών στο σύγχρονο Ρίο, την πόλη των αντιθέσεων, αλλά και την πόλη του ονείρου:

Μια γραφική άστεγη, που ο εγγονός της τη συναντά τυχαία και προσπαθεί να τη φέρει σπίτι, αλλά τελικά την ακολουθεί σε μια απελευθερωμένη κίνηση.

Η πρώην μοντέλο και ο ηλικιωμένος σύζυγος προσπαθούν να κάνουν διακοπές σε ένα καταπληκτικό σπίτι πάνω στη θάλασσα, ουσιαστικά ανούσιες και άνισες.

The guest

Υπόθεση: Ένας μυστηριώδης επισκέπτης, ο φιλικός στρατιώτης, Ντέιβιντ, φτάνει στο κατώφλι της πόρτας της οικογένειας Πίτερσον λέγοντάς τους ότι είναι φίλος του γιου τους που χάθηκε στο καθήκον. Οι Πίτερσον υποδέχονται τον Ντέιβιντ στο σπίτι τους, αλλά και στη ζωή τους. Όταν όμως αρχίζουν ξαφνικά να πεθαίνουν άνθρωποι στην πόλη, η έφηβη κόρη τους, Άννα, αρχίζει να αναρωτιέται αν κρύβεται ο Ντέιβιντ πίσω από όλα αυτά. Όταν όμως, τελικά, οι υποψίες της Άννα γίνουν όλο και πιο έντονες, θα καταφέρει να κρατήσει ασφαλή την οικογένειά της ή θα είναι πλέον αργά για όλους;

Κριτική: Η συνταγή «μυστηριώδης ξένος εισβάλλει στο σπίτι συντηρητικής τετραμελούς οικογένειας με άγνωστες διαθέσεις», ανατρέπεται μετά τη μέση της ταινίας και ακολουθεί η συνταγή «άνθρωπος πειραματόζωο, έχει ξεφύγει από τον έλεγχο της κρατικής μυστικής υπηρεσίας που θέλει να τον εξοντώσει».

The Equalizer

Υπόθεση; Ο Robert McCall βάζει τα δυνατά του για να προσαρμοστεί σε πιο ήρεμους ρυθμούς ζωής και να απωθήσει από το μυαλό του εικόνες, πρόσωπα και καταστάσεις από το πρόσφατο, ζοφερό παρελθόν. Όταν όμως ο McCall γνωρίζει την Teri, μια νεαρή κοπέλα που έχει καταντήσει υποχείριο σκληρών Ρώσων μαφιόζων, δεν θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια. Χωρίς δεύτερες σκέψεις εγκαταλείπει την ήσυχη και αποστασιοποιημένη ζωή του και αποφασίζει να εκδικηθεί αυτούς που κακοποιούν και εκμεταλλεύονται τους αδύναμους. Η άρτια εκπαίδευση του θα φανεί εξαιρετικά χρήσιμη στον νέο ρόλο που πρόκειται να αναλάβει.

Κριτική: «Ο εξισωτής», έχει όλα τα κλισέ της περιπέτειας του «εκδικητή της νύχτας», αν σας θυμίζει κάτι αυτό. Του ανθρώπου που αποδίδει δικαιοσύνη εκεί που το κράτος αδυνατεί να παρέμβει, με τη διαφορά ότι αυτή η τυπική περιπέτεια, στα χέρια του Αντουάν Φουκουά αποκτά συναίσθημα, στο οποίο εμβαθύνει ο εξαιρετικός Ντένζελ Γουάσινγκτον.

Ο αξέχαστος μήνας - The grand seduction

«Η μεγάλη αποπλάνηση», όπως είναι ο πραγματικός τίτλος, έχει μεγάλη πλάκα, αρκεί να δεχθείς από την αρχή το παραμύθι, (άλλωστε ο κινηματογράφος είναι η τέχνη της ψευδαίσθησης). Στο ονειρικό παραθαλάσσιο χωριό, κινδυνεύουν από την ανεργία και η μόνη δραστηριότητα παρατηρείται όταν είναι να πληρωθεί το επίδομα ανεργίας.  Κι αυτό, επειδή μια ιχθυοβιομηχανία, στην οποία εργάζονταν όλοι οι κάτοικοι, έχει κλείσει και προκειμένου να ανοίξει μια καινούργια επιχείρηση, απαιτεί την ύπαρξη γιατρού στο χωριό. Που δεν υπάρχει…

Το παιδί με την κουρδιστή καρδιά - The boy with the cuckoo-clock heart

Υπόθεση: Βρισκόμαστε στο Εδιμβούργο, το σωτήριο έτος 1874. Ο Ζακ, ο οποίος γεννήθηκε με παγωμένη καρδιά, δεν έχει πολλές ελπίδες να επιβιώσει και η μητέρα του τον εγκαταλείπει στα χέρια της γιατρού - μάγισσας, μαίας, προστάτιδας των ορφανών - Μαντλέν, η οποία τοποθετεί ένα ρολόι κούκο μέσα στο στήθος του. Στο ορφανοτροφείο της Μαντλέν, λοιπόν, ο Ζακ θα γνωρίσει τη ζωή ανάμεσα σε φιάλες δακρύων, σε αυγά παραγεμισμένα με αναμνήσεις και πλάι σ’ έναν τύπο με μουσική σπονδυλική στήλη!

Κριτική: Μπορείς να περιορίσεις την αγάπη μέσα σε τρεις κανόνες; Κι όμως αυτό καλείται να κάνει ο Τζακ, που από δέκα χρονών ερωτεύεται με πάθος το κορίτσι με τα γυαλάκια και την εκπληκτική φωνή,

Ένας πύργος στην Ιταλία - A castle in Italy

Υπόθεση: Η 43χρονη Louise είναι κόρη μιας νεόπτωχης οικογένειας Ιταλών βιομηχάνων και ζει στο όμορφο διαμέρισμα της στο Παρίσι. Όσο η μητέρα της προσπαθεί να βγάλει χρήματα πουλώντας οικογενειακά κειμήλια και ανοίγοντας στο ευρύ κοινό τον πύργο τους στην ιταλική εξοχή, η Louise αναθεωρεί τις επιλογές της και ερωτεύεται παράφορα έναν νεότερο άντρα.

Κριτική: Μια ταινία για τις ανθρώπινες σχέσεις  και πως αυτές μπορεί να μεταβληθούν με αφορμή ένα θάνατο και τις συνέπειες του, όταν μάλιστα πίσω, μένει μια μεγάλη περιουσία. Εδώ είναι το κάστρο που πρέπει να πουληθεί, ή να αξιοποιηθεί κερδοφόρα.

Palo Alto

Υπόθεση: Η ντροπαλή κι ευαίσθητη Έιπριλ, αγνή κι ανυποψίαστη στη μεθυστική της νιότη, σβήνει τη δίψα της για ζωή μέσα από την απαγορευμένη σχέση με τον προπονητή ποδοσφαίρου της ομάδας της. Την ίδια στιγμή ο εσωστρεφής καλλιτέχνης Τέντι, που τρέφει ένα φλογερό αλλά ανομολόγητο πάθος για την Έιπριλ, δοκιμάζει παρέα με τον καλύτερό του φίλο, Φρέντ τα όρια μιας ζωής που δείχνει έτοιμη να συνθλίψει όποιον την κοιτάξει κατάματα. 

Κριτική: Νέοι σε δύσκολη ηλικία, βαριούνται και ψάχνονται, ζηλεύουν και κουτσομπολεύουν, ερωτεύονται και απογοητεύονται και η Τζία Κόπολα από μακριά καταγράφει συμπεριφορές και δεν σχολιάζει, παρά μόνον μέσα από τις φωνές των ελάχιστων ηλικιωμένων, που εμφανίζονται ή και μόνον ακούγονται στην ταινία.