Όσα φέρνει ο χρόνος (About time)

Εντάξει, μη νομίζετε ότι είναι και ό,τι καλύτερο να μπορείτε να γυρίζετε πίσω στο χρόνο και ειδικά όπως ο νεαρός πρωταγωνιστής της ταινίας, ο οποίος κάθε φορά που πήγαινε κάτι στραβά στα ερωτικά του, γύριζε πίσω για να διορθώσει το λάθος του.

Ωραίο το εύρημα της ταινίας και το πλεονέκτημα του νεαρού, αλλά υπήρχε ένας αστάθμητος παράγοντας: γυρίζοντας πίσω στο χρόνο, διόρθωνε το λάθος του, αλλά η ιστορία εξελισσόταν διαφορετικά και έτσι ο νεαρός πάλι χαμένος βρισκόταν.

Ηθικό δίδαγμα: Αφήστε το χρόνο να κυλάει όπως κυλάει και εκμεταλλευτείτε τις ευκαιρίες, διότι

Riddick

Δεν μπορώ να πω ότι είναι καλύτερη από τις προηγούμενες αυτή η περιπέτεια του Riddick, αλλά έχει δημιουργήσει τους φίλους του, οι οποίοι μάλλον δεν θα πρέπει να βαριούνται τις επαναλήψεις.

Η συνταγή του κυνηγημένου δραπέτη Riddick στο εξώτερο διάστημα: Αφιλόξενος κλιματικά πλανήτης, εχθρικό περιβάλλον από άποψη πανίδας και χλωρίδας και άνθρωποι, που ενώ περιμένεις να έρθουν να σε βοηθήσουν, αυτοί που έρχονται είναι για να σε πιάσουν (και σε θέλουν με το κεφάλι χώρια από το σώμα).

Σκληρό και βίαιο έργο επιστημονικής φαντασίας κομμένο και ραμμένο –πάλι- στα μέτρα του αλώβητου Βιν Ντίζελ, με λακωνικό σενάριο και ερμηνείες χωρίς απαιτήσεις, καλό σχεδιασμό παραγωγής και μέτρια εφέ. 

Μόνο για τους φίλους του Riddick.

Το παρελθόν - Le Passé

Μετά από τέσσερα χρόνια χωρισμού, ο Αχμάντ επιστρέφει, για να υπογράψει τα χαρτιά του διαζυγίου του, όπως του ζήτησε η Μαρί. Κατά τη διαμονή του, ανακαλύπτει τη νέα σχέση της Μαρί, έναν τύπο τον Σαμίρ, που την έχει καταστήσει έγκυο, αλλά αυτή το κρύβει από τις κόρες της εκ του πρώτου συζύγου, που λείπει στις Βρυξέλες. Μαζί της ταυτόχρονα, μένει και ο γιος του Σαμίρ.

Τουτέστιν, η Μαρί πριν πάρει το διαζύγιο με τον Αχμάντ, που είναι ο δεύτερος σύζυγος, είναι έγκυος από τον υποψήφιο για τρίτο σύζυγο Σαμίρ, αλλά συγκατοικεί με τις δύο κόρες του πρώτου και το γιο του Σαμίρ.

Luton

Το Luton (ο τίτλος αναφέρεται σε αεροδρόμιο της Μ. Βρετανίας) παρουσιάζεται ως η ιστορία τριών ανθρώπων, οι οποίοι μέσα στο πλαίσιο μιας συμβατικής ζωής που τους καταπιέζει, βρίσκουν το δικό τους τρόπο διαφυγής, αποσυμπίεσης, εκτόνωσης.

Το θέμα δεν είναι άσχημο και κατά κάποιο τρόπο το έχουμε δει στο παρελθόν σε αρκετές ταινίες, είτε αυτές εμπίπτουν στην κατηγορία του δράματος, είτε στην κατηγορία του θρίλερ. Πρόσφατα είδαμε ότι, καταπιεσμένη ήταν και η «θλιμμένη Τζασμίν», καταπιεσμένη ήταν και η «Φράνσις Χα», όπως καταπιεσμένοι ήσαν και η «Γκλόρια», αλλά και ο Σέιλορ με τη Λούλα στην «Ατίθαση καρδιά» παλαιότερα, όπως καταπιεσμένος ήταν και ο Νόρμαν στη «Ψυχώ». Όλοι τους, ο καθένας με τη δική του ιδιοσυγκρασία και ο καθένας, ή η κάθε μια με το δικό τους τρόπο εκτόνωσης. Οι σκηνοθέτες τους όμως, ωθούσαν το θεατή σε κάποιες σκέψεις, δημιουργούσαν αινιγματικούς  χαρακτήρες και αν ο θεατής αιφνιδιαζόταν στο τέλος, το πάθαινε επειδή ο σκηνοθέτης ήθελε να τον αιφνιδιάσει

Εδώ στο Luton, οι ερμηνείες των τριών πρωταγωνιστών της ταινίας, δεν πείθουν

Prisoners

Ένα ψυχολογικό θρίλερ και θεματικά πολυεπίπεδο (αυτοδικία, θρησκεία, οικογένεια, φιλία, εγωισμός και ψυχασθένεια, δένουν αρμονικά μεταξύ τους), στα χνάρια του νέου σκανδιναβικού κινηματογράφου, αλλά και με επιρροές από το Seven και το Μυστικό Ποτάμι, στο οποίο οι χαρακτήρες του έργου πιεζόμενοι κάτω από εξαιρετικά δυσάρεστες περιστάσεις προβαίνουν σε αλόγιστες ενέργειες με δυσάρεστα, τόσο για τους ίδιους όσο και για τον περίγυρό τους, αποτελέσματα.
Παρά το μεγάλο μήκος της ταινίας, το σενάριο είναι καθηλωτικό και ο σκηνοθετικός ρυθμός αν και είναι αργός, δεν αφήνουν στο θεατή περιθώρια χαλάρωσης και εφησυχασμού, ενώ

Επικίνδυνη οικογένεια (The family)

Αρκετά διασκεδαστική και χορταστική μαύρη κωμωδία, στην οποία γνωστά ονόματα επιδίδονται σε γνώριμες σ’ αυτά καταστάσεις. Ο Ντε Νίρο και η Φάιφερ, ως αντρόγυνο και πρώην μαφιόζοι που έχουν καταδώσει τους πρώην συντρόφους τους στη Νέα Υόρκη και προστατεύονται σε χωριό της Νορμανδίας, είναι απολαυστικά κυνικοί, αλλά και δηκτικοί απέναντι στην ευρωπαϊκή κουλτούρα που τους περιβάλλει, γίνονται δε εξαιρετικά επικίνδυνοι όταν οι ζωές τους και οι ζωές των δυο παιδιών τους απειλούνται, όταν τους ανακαλύπτουν οι πρώην συνεργάτες τους και καταφθάνουν με άγριες διαθέσεις.
Η πλοκή είναι συναρπαστική και οι καταστάσεις και διάλογοι εξαιρετικά έξυπνοι με αναφορές σε

Νυχτερινό τρένο για τη Λισαβόνα (Night train to Lisbon)

Εξαιρετική ταινία, η οποία αφηγείται το αιφνίδιο ταξίδι ενός Ελβετού καθηγητή, ο οποίος διασχίζει την Ευρώπη με τρένο, στην προσπάθεια του να εξιχνιάσει το μυστήριο του βιβλίου ενός Πορτογάλου συγγραφέα, το οποίο βιβλίο βρήκε στη τσέπη του παλτού μιας κοπέλας την οποία έσωσε ενώ προσπαθούσε να αυτοκτονήσει. Ερευνώντας φτάνει στην Πορτογαλία όπου σιγά - σιγά μαθαίνει μυστικά της σκοτεινής περιόδου της δικτατορίας του Σαλαζάρ, την δράση μιας ομάδας της αντίστασης κατά της δικτατορίας και ένα ερωτικό τρίγωνο ανάμεσα σε δύο άνδρες και μια γυναίκα. Την ίδια ώρα η έρευνά του, τον οδηγεί στην ανακάλυψη του ίδιου του, του εαυτού και σε ένα πιθανό μελλοντικό έρωτα.

Το σενάριο είναι εκπληκτικό και στηρίζεται στη νουβέλα του βραβευμένου Ελβετού συγγραφέα, Πασκάλ Μερσιέ,

2 guns

Υπόθεση: Δύο αξιωματικοί από διαφορετικές υπηρεσίες, ο ένας αστυνομικός της Δίωξης και ο άλλος των Μυστικών Υπηρεσιών του Πολεμικού Ναυτικού, αναγκάζονται να συνεργαστούν… κανείς όμως δεν γνωρίζει ότι ο άλλος είναι μυστικός ομοσπονδιακός πράκτορας. Τους τελευταίους 12 μήνες βρίσκονται απρόθυμα μαζί, ως μέλη ενός καρτέλ ναρκωτικών, μη εμπιστευόμενοι ο ένας τον άλλο όπως και τους εγκληματίες που πρέπει να συλλάβουν. Όταν όλα αποκαλύπτονται, οι δυο άντρες θα βρεθούν στο στόχαστρο τόσο των κρατικών υπηρεσιών όσο και των Μεξικανών νονών. Τώρα που όλοι τούς θέλουν στη φυλακή ή νεκρούς, πρέπει να βασιστούν ο ένας στον άλλο. Δυστυχώς όμως για τους διώκτες τους, όταν οι καλοί περνάνε χρόνια προσποιούμενοι τους κακούς, μαθαίνουν και μερικά κόλπα στην πορεία…

Σχόλιο: Το δελτίο τύπου με την υπόθεση της ταινίας, έχει καταφέρει να σας περιγράψει τουλάχιστον τα ¾ της ταινίας, οπότε έχετε χάσει τη γοητεία της, το λίγο μυστήριο από την πλοκή και την εξέλιξη του σεναρίου.

September

Η ταινία παρουσιάζεται σαν ένα σύγχρονο ψυχογράφημα, σαν το δράμα μια μοναχικής κοπέλας στη σύγχρονη μεγαλούπολη, που βρίσκει νόημα στη ζωή με την ύπαρξη του σκύλου της και όταν αυτός «πεθαίνει», τότε αυτή προσπαθεί να βρει καταφύγιο στους γείτονες, οι οποίοι όμως δεν τη θέλουν, εκτός ίσως από τα παιδιά τους, που διασκέδαζαν με το σκύλο και στη συνέχεια αποδέχονται την ιδιοκτήτρια με τις γνωστές απορίες που την πονάνε («Γιατί ζει μόνη της μαμά;», «Γιατί δεν έχει φίλο;», κλπ, κλπ).

Για να γίνει όμως ένα δράμα χαρακτήρων, θεωρώ ότι πρέπει να έχουμε καλές ερμηνείες

"Έφυγε" ο Ρίνγκο

Σκοτώθηκε χθες (1/10/13) σε μετωπική σύγκρουση αυτοκινήτων στη Ρώμη, ο ηθοποιός Τζουλιάνο Τζέμα ηλικίας 75 ετών, που ήταν γνωστός στη χώρα μας υποδυόμενος τον Ρίνγκο σε ταινίες γουέστερν ιταλικής παραγωγής.

Γεννημένος στη Ρώμη στις 2 Σεπτεμβρίου 1938, ο Τζέμα αρχικά εργάστηκε ως κασκαντέρ, ενώ στη συνέχεια, ο σκηνοθέτης Ντούτσιο Τέσαρι του πρόσφερε μικρούς ρόλους και αργότερα πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία «Μονομαχία Τιτάνων» (Arrivano i Tittani του 1962). Έκανε επίσης μια εμφάνιση στο «Γατόπαρδο» του Λουκίνο Βισκόντι (όπου εμφανίστηκε ως στρατηγός του Γαριβάλδη).

Ο Τζουλιάνο Τζέμα αργότερα στράφηκε στα σπαγγέτι-γουέστερν, όπου γνώρισε μεγάλη επιτυχία παίζοντας τον ήρωα Ρίνγκο σε ταινίες όπως «Ένα πιστόλι για το Ρίνγκο» (Una pistola per Ringo), «Ένα τρύπιο δολάριο» (Un dollaro bucato) και άλλες στις οποίες πρωταγωνιστούσε με το όνομα Μοντγκόμερυ Γουντ, μέχρι την εποχή που το είδος των ταινιών γουέστερν σπαγγέτι εξέλιπε.

Έχει παίξει, επίσης, σε διάφορες ταινίες, και έχει κερδίσει το βραβείο ερμηνείας  David di Donatello (το ιταλικό αντίστοιχο του Όσκαρ) για την ερμηνεία του στην ταινία «Στην έρημο των Τατάρων» (1976)

Τα τελευταία χρόνια είχε αφιερωθεί στο μεγάλο του πάθος, την γλυπτική.

Ήταν παντρεμένος με δύο κόρες εκ των οποίων η Βέρα Τζέμα είναι ηθοποιός.