Η χαμένη πόλη του Ζ – The lost city of Z

Άνιση ταινία, βασισμένη σε μυθιστόρημα που στηρίχθηκε σε πραγματικά γεγονότα. Υπάρχει ο φιλόδοξος εξερευνητής που επιμένει να επαναλαμβάνει τις εξερευνήσεις του, σε μια προσπάθεια να αποκαταστήσει το πατρικό του όνομα, παρά το γεγονός ότι δεν τον πιστεύουν και τον χλευάζουν και παράλληλα, υπάρχει μια αχαρτογράφητη περιοχή του Αμαζονίου, στην οποία οι γραφειοκράτες θέλουν να στείλουν κάποιον για να τη χαρτογραφήσει, επειδή δύο κράτη διαφωνούν ως προς την κυριότητα περιοχών που ανήκουν σε άγριους (ανθρωποφάγους, μάλιστα) ιθαγενείς.

Αντίστροφα

Τελείωσα το «Αντίστροφα – Love will tear us apart» της Στέργιας Κάββαλου (εκδ. Μελάνι - σελ. 131) και δεν μου έκανε καμία εντύπωση. Η Στέργια ήρθε για να μείνει. Με είχε εντυπωσιάσει με το πρώτο της βιβλίο, το «Αλτσχάιμερ Trance», μια σειρά διηγημάτων πάνω και πέρα από τα καθιερωμένα, με μια γλώσσα μοντέρνα (μεταμοντέρνα για μας τους παλαιότερους, που θεωρούσαμε μοντέρνα την εποχή μας), γρήγορη, συνοπτική και στακάτη. Σαν σφυρί που σπάει τα συνηθισμένα και σφυρηλατεί το νέο λογοτεχνικό κόσμο, «τον κόσμο της», στον οποίο τα διηγήματα είναι, όπως αναφέρει και η ίδια, σαν τον εσπρέσο στρέτο, χωρίς ζάχαρη, πίνεται με μια γουλιά και μετά φεύγεις. Στα επόμενα έργα της, ήταν επόμενο ότι δεν θα άλλαζε ύφος, μέχρι που  φτάσαμε στο «Αντίστροφα». Ένα χρονικό μιας ιστορίας με ανώνυμους ήρωες μια Ελληνίδα κι έναν Γάλλο.

Το μυστικό της μπλε πολυκατοικίας

Το δεύτερο μυθιστόρημα της Έλενας Ακρίτα «Το μυστικό της μπλε πολυκατοικίας» (εκδόσεις Διόπτρα)  είναι εξ ίσου καλό όπως και το προηγούμενο «Φόνος 5 αστέρων». Το διάβασα και το τελείωσα πολύ γρήγορα, όπως και το προηγούμενο. Είναι ενδιαφέρον, έχει μυστήριο και είναι γραμμένο απλά, σαν χρονογράφημα, διατηρώντας την κλασική δομή των αστυνομικών μυθιστορημάτων τύπου «ποιος έκανε το έγκλημα» και διαδραματίζεται στη σύγχρονη Αθήνα της κρίσης και της παρακμής, με εκλάμψεις πλούτου και χλιδής, λόγω των κεντρικών χαρακτήρων του, που ανήκουν στο χώρο της πολιτικής και περί αυτήν. Μόνον που αυτή τη φορά, η υπόθεση ξεκινάει από πολύ παλιά. Από την αποχή των γεγονότων του Πολυτεχνείου, το 1973.

Φανταστική περιπέτεια

Διάβασα πρόσφατα την «Φανταστική περιπέτεια» (εκδ. Κέδρος) του Αλέξανδρου Κοτζιά, που είχε βραβευτεί με Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1986 και κυριολεκτικά έμεινα άφωνος από τη δηκτική σάτιρα του συγγραφέα, που έχει καταφέρει να αποτυπώσει, σπαρακτικά θα έλεγα, μια κοινωνία σε παρακμή. Μια κοινωνία που βρέθηκε να ζει με τη ψευδαίσθηση του μεγαλείου και να φτάνει εκεί που τη βλέπουμε σήμερα. Πόσο προφητικός ήταν!

Στο μυθιστόρημα αυτό περιγράφονται τα γεγονότα μιας και μόνον ημέρας, της 21ης Απριλίου 1983 (ήταν και επετειακή!), κατά την οποία η πολιτεία πρόκειται να δικαιώσει με τη βράβευσή του, τη ζωή και το έργο ενός σημαντικού -υποτίθεται- πολίτη, δημοσίου υπαλλήλου, συνδικαλιστή και συγγραφέα με προοδευτικές-σοσιαλιστικές αντιλήψεις. Του Αλέξανδρου Καπάνταη, που αδυνατεί να κάνει αυτοκριτική ο θλιβερός αυτός άνθρωπος και κριτικάρει όλους τους άλλους ως γνήσιος νεοέλληνας.

Δεσποινίς Σλόαν - Miss Sloan

Δυναμική λομπίστρια, δραστήρια, υπερκινητική, επιτυχημένη και απόλυτη κυρίαρχος στα πολιτικά παιχνίδια είναι η δεσποινίς Ελίζαμπεθ Σλόαν, η οποία αναλαμβάνει υποθέσεις για να κερδίζει σε ένα χώρο, στον οποίο η διαφθορά υπάρχει σε βάθος και χρειάζονται κότσια για να την αποκαλύψεις.

Ο δαιμονισμένος άγγελος - Angel heart

Βασισμένη στο βιβλίο «Falling Angel» του Γουίλιαμ Χιόρτσμπεργκ, η ταινία διαθέτει μια αποπνικτική ατμόσφαιρα μυστηρίου που σφίγγεται σταδιακά γύρω από έναν υπέροχο Μίκι Ρουρκ, ο οποίος υποδύεται αλληγορικά έναν «άγγελο», που βυθίζεται αργά σε μια κόλαση αποτρόπαιων εγκλημάτων και δεισιδαιμονιών, που κυριαρχούν στη Νέα Ορλεάνη. Εκεί τον έχει στείλει, ο Λούσιφερ (Lou Shifer στην ταινία) Ρόμπερτ Ντε Νίρο, που κάνει μια σύντομη αλλά καθοριστική εμφάνιση στην ταινία.

Η Βασίλισσα της Ισπανίας - La Reina de Espana

Με φόντο την μεταπολεμική Ισπανία του Φράνκο και το χώρο των παρασκηνίων του κινηματογράφου, ο Φερνάντο Τρουέμπα (Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας για το «Belle Époque», 1994) στήνει μια ανάλαφρη κωμωδία και ταυτόχρονα πολιτική σάτιρα, πάνω στη δικτατορία του Φράνκο, όταν τους διαφωνούντες (αν δεν τους σκότωναν) τους έστελναν στα κάτεργα.