Το Anon του Άντριου Νίκολ (δημιουργού του Gattaca), είναι μια σκοτεινή και απαισιόδοξη ταινία, η οποία θέτει ερωτήματα για το τέλος της ιδιωτικής ζωής. Αυτές δε τις μέρες, μετά τις αποκαλύψεις για το πώς χρησιμοποιούνται τα προσωπικά δεδομένα από τα social media, γίνεται εξαιρετικά επίκαιρη.
Το ενδιαφέρον στοιχείο του έργου, είναι ότι δεν το κάνει μέσα από ένα ντοκιμαντέρ, αλλά με ένα θρίλερ τύπου film noir με όλα τα στοιχεία του είδους, από τον φωτισμό μέχρι τον αντιήρωα που δεν μπορεί να μην αποπλανηθεί από τη μοιραία γυναίκα. Το μυαλό του Άντριου Νίκολ μοιάζει να πηγαίνει ένα βήμα πιο μπροστά και να ωθεί το θεατή στη σκέψη «πόση ακόμα privacy θα παραχωρήσουμε και με ποιο κόστος».
Ο Κλάιβ Όουεν, ως Σαλ Φρίλαντ αστυνομικός, ένα πρωί ενώ κυκλοφορεί οργανικά δικτυωμένος με τον Αιθέρα, που παρέχει «μπροστά στα μάτια του» άπειρα στοιχεία, για όλους τους κατοίκους μιας πόλης (περπατάει και στον αμφιβληστροειδή του εμφανίζονται τα στοιχεία όλων όσων συναντά), βλέπει μια κοπέλα που ΔΕΝ έχει στοιχεία. Όταν το συνειδητοποιεί είναι αργά, η κοπέλα έχει βγει από το οπτικό του πεδίο, οπότε πρώτη του δουλειά είναι να την ανακαλύψει, ενώ έχουν αρχίσει να γίνονται και κάποιοι φόνοι που μπερδεύουν τους προϊσταμένους του.
Η κεντρική ιδέα, που εκμεταλλεύεται πλήρως τη σύγχρονη εποχή (ο σκηνοθέτης φέρει ως παράδειγμα την υπόθεση Σνόουντεν και την Αμερικανική Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας), μπορεί να θεωρηθεί ευφυής, αλλά πάσχει από αμήχανη εκτέλεση και μπορεί να φέρει σε πλήρη σύγχυση το θεατή ο οποίος θα πάει να δει την ταινία απληροφόρητος για τις προθέσεις του σκηνοθέτη, που θέλει να τονίσει τις βλαβερές επιπτώσεις της τεχνολογίας στη ζωή των ανθρώπων.
Ο Κλάιβ Όουεν έχει τα στοιχεία, για να υποδύεται ένα ντετέκτιβ σε film noir (ακόμα και επιστημονικής φαντασίας) βαρετό, κουρασμένο, εξουθενωμένο ύφος αλλά και με πείσμα για να κλείσει την υπόθεση. Η Αμάντα Σέιφριντ όμως, με τα μεγάλα και μονίμως γεμάτα τρόμο μάτια της, δε νομίζω ότι είναι κατάλληλη για μοιραία γυναίκα.
Η ατμόσφαιρα και η συνεχής συνθετική μουσική παραπέμπουν στο Blade Runner χωρίς όμως το πολύχρωμο πλήθος που συνωστιζόταν στην οθόνη του Ρίντλεϊ Σκοτ. Αντίθετα, στο Anon οι δρόμοι είναι συνεχώς έρημοι και η κυκλοφορία των αυτοκινήτων είναι εξαιρετικά αραιή (έως καθόλου), ενώ γύρω βλέπεις τεράστιους ουρανοξύστες που συνεπάγονται μεγάλο αριθμό κατοίκων. Και προβληματίζεσαι: είναι τυχαίο; Ή μήπως όλος αυτός ο κόσμος κλείνεται μέσα επειδή δεν θέλει τους αστυνομικούς να βλέπουν πάνω από το κεφάλι τους ψηφιακά καρεδάκια (όπως στα κόμικ) με τα προσωπικά δεδομένα τους; (Κριτική μου στο myFilm.gr)
INFO
Προβάλλεται από 3/5/18
Είδος: Επιστημονικής φαντασίας / Θρίλερ
Σκηνοθεσία: Άντριου Νίκολ
Παίζουν: Κλάιβ Όουεν, Αμάντα Σέιφριντ, Κολμ Φιόρε, Μαρκ Ο' Μπράιαν, Σόνια Γουάλγκερ, Ίντο Γκόλντμπεργκ
Σύνοψη: Στο προσεχές μέλλον δεν υπάρχει ιδιωτική ζωή ή ανωνυμία. Όλες οι προσωπικές στιγμές καταγράφονται και το έγκλημα φθίνει. Στην απόπειρα του να ρίξει φως σε μια σειρά από φόνους, ο αστυνομικός Σαλ Φρίλαντ (Κλάιβ Όουεν) πέφτει πάνω σε μια νεαρή γυναίκα (Αμάντα Σέιφριντ), η οποία δεν έχει κανένα ψηφιακό αποτύπωμα και άρα είναι αόρατη στο σύστημα. Η μυστηριώδης γυναίκα γνωστή ως The Girl, δεν έχει ταυτότητα, ιστορία ή οποιοδήποτε αρχείο. Ο Σαλ πρέπει να την εντοπίσει πριν γίνει ο ίδιος το επόμενο θύμα.
Διανομή: Tanweer