Η πεντάμορφη και το τέρας - La belle et la bête

Υπόθεση: 1870. Ένας άτυχος έμπορος χάνει όλη του την περιουσία και αποσύρεται στην εξοχή με τα έξι παιδιά του. Ανάμεσα τους και η Belle, η πιο μικρή, αιθέρια και χαριτωμένη του κόρη. Όμως η ζωή του εμπόρου διατρέχει μεγάλο κίνδυνο, όταν το άκαρδο Τέρας τον καταδικάζει σε θάνατο, επειδή έκλεψε ένα τριαντάφυλλο. Η Belle θεωρεί τον εαυτό της υπόλογο και αποφασίζει να θυσιαστεί στη θέση του πατέρα της. Στο κάστρο του Τέρατος την περιμένει μια παράξενη εμπειρία γεμάτη μαγεία, χαρά αλλά και μελαγχολία. Θα καταφέρει να λύσει τα μάγια που μετέτρεψαν μια ευγενική ψυχή σε ένα τρομαχτικό και άκαρδο πλάσμα;

Κριτική: Άλλη μια κινηματογραφική εκδοχή της γνωστής ιστορίας, αυτή τη φορά πιο ρεαλιστική, αλλά και πιο σκοτεινή. Από την αρχή του έργου, ο σκηνοθέτης δίνει μεγαλύτερη σημασία στο χαρακτήρα του πατέρα της πεντάμορφης και στη σχέση του με αυτή, καθώς και στην αδυναμία της προς τον πατέρα της, σε αντίθεση με το μύθο που ξέρουμε ότι έχει σχέση με την άδολη αγάπη και τη δύναμή της που υπερισχύει του υλισμού και της διαφθοράς.

Εδώ, η οικογένεια του εμπόρου χάνει τα πάντα και η όμορφη κόρη προκειμένου να βοηθήσει τον πατέρα της, έρχεται σε επαφή με το τέρας, που προτίθεται να βοηθήσει την οικογένεια με το γνωστό αντάλλαγμα να την κρατήσει αποκλειστικά δική του και εσώκλειστη. Το αίσθημα έρχεται ως επακόλουθο της ιδιότυπης σχέσης της πεντάμορφης με το τέρας.

Κατά το σκηνοθέτη, έχουμε μια παραβολή για το σύγχρονο κόσμο που ταλανίζεται οικονομικά αυτή την εποχή. Όχι και άσχημα. Άλλωστε αυτός είναι και ο ρόλος των σωστών παραμυθιών.

Φυσικά ο Βενσάν Κασέλ και η Λέα Σεντού, που την είδαμε πέρυσι στη «Ζωή της Αντέλ», κλέβουν την παράσταση, ενώ τα ψηφιακά εφέ πραγματικά δημιουργούν έναν παραμυθένιο κόσμο.

Σκηνοθεσία: Κριστόφ Γκανς

Με τους: Βενσάν Κασέλ, Λέα Σεντού, Αντρέ Ντισολιέ, Εντουάρντο Νοριέγκα

Προβάλλεται από 17/4/2014
(Κριτική μου στο myFilm)