• Πού είχαμε μείνει;• Στις αφίσες του Παρισινού Μετρό, που μου είχε στείλει ο φίλος της στήλης κ. Α. Βοσίνης, οι οποίες είχαν αναρτηθεί κάποτε στο πλαίσιο εκστρατείας για επίδειξη καλής συμπεριφοράς στα τρένα και στις πλατφόρμες των σταθμών.
• Μου τις είχε στείλει δε, με αφορμή τα όσα είχα γράψει παλαιότερα περί της παιδείας, που μας λείπει εδώ στην Ελλάδα, αλλά και με το «αντάρτικο» που γίνεται μέσω των κοινωνικών δικτύων του Ίντερνετ.
• Το πιο πρόσφατο «αντάρτικο» μάλιστα, ήταν η διδασκαλία των δικαιωμάτων των επιβατών, που συλλαμβάνονται στα μέσα μεταφοράς χωρίς να έχουν εισιτήριο.• Στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω και όλους εκείνους που επικοινώνησαν μαζί μου είτε τηλεφωνικώς, είτε μέσω mail για να επιβεβαιώσουν ότι δεν έκανα πλάκα, όταν έγραφα ότι ακόμα και άνθρωποι του πνεύματος (των γραμμάτων και των τεχνών, ντε), παρότρυναν έμμεσα σε… εισιτηριο-διαφυγή και ουσιαστικά σε λαθρεπιβίβαση!
• Ναι φίλοι μου, συνέβη κι αυτό και για κάτι τέτοια, αξίζει κανείς να έχει προφίλ στο facebook και πολλούς «φίλους», ώστε να βλέπει πόσες κοτσάνες γράφουν ορισμένοι, αρκεί να γεμίζουν το πεδίο που λέει «τι σκέφτεσαι σήμερα;».
• Για τους κοπανατζήδες των εισιτηρίων σήμερα, έχω την αφίσα (αριστερά) γι’ αυτόν (σ.σ. όλες οι αφίσες απεικονίζουν ζώα αντί για ανθρώπους) που πηδάει το τουρνικέ, επειδή δεν έχει εισιτήριο για το μετρό και η φράση της αφίσας του θυμίζει: «Αυτός που πηδάει το τουρνικέ, μπορεί να πέσει πάνω σε ελεγκτή στην πλατφόρμα».
• Ενώ για τους ανέμελους, υπάρχει η αφίσα (δεξιά) με τη φράση «με το να κάθεσαι ανέμελος τις ώρες αιχμής, ρισκάρεις να δεχθείς δύο ή τρεις καταγγελίες (διότι εκεί φωνάζουν αμέσως τα όργανα της τάξεως).
• Αλλά εμείς, που να τα γνωρίζουμε αυτά στη χώρα μας…
• Εμείς έχουμε πολιτικό, ας πούμε, που δικάζεται και ενώ υπάρχει ακράδαντο στοιχείο εις βάρος του, όπως ο γραφικός του χαρακτήρας ας πούμε, και ενώ ο πρόεδρος του δικαστηρίου του αναφέρει το γεγονός, εκείνος απαντά: «Πρόκειται για πολιτική σκευωρία εις βάρος μου. Κανονικά δεν έπρεπε να διαβάζετε αυτά τα χαρτιά γιατί είναι προσωπικά δεδομένα».
• Και γράφοντας «προσωπικά δεδομένα», θυμήθηκα όταν κάποτε ρωτήθηκε η Διοίκηση του Δήμου Αμαρουσίου «πόσοι εργάζονται στο Δήμο; 1.000, 1.200, 1.700, 2.000;», η τότε πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου έδωσε την απάντηση «δεν σας λέμε, αφορά προσωπικά δεδομένα των εργαζομένων»!!!
• Μετά από μια τέτοια υπεύθυνη απάντηση, ένα δεν μπορώ να καταλάβω: Τι περίμενε να ακούσει, ο ανεξάρτητος (σήμερα) δημοτικός σύμβουλος Γ. Ιατρίδης όταν ρωτούσε για κάποιους 150 τόνους σίδερα που λείπουν και για κάποια αυτοκίνητα του Δήμου που διαλύθηκαν και πουλήθηκαν;
• Λέμε τώρα…
(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αμαρυσία)
