Πόρτο - Porto

Γυρισμένη εξ ολοκλήρου στο Πόρτο (αφού για «οικονομικούς λόγους» όπως διάβασα στα trivia του imdb δεν έκλεισε η συμφωνία να γυριστεί στην Αθήνα), η ταινία αυτή «με τις ευλογίες του Τζιμ Τζάρμους», αφηγείται την ιστορία αγάπης του Τζέικ και της Ματί από τρεις οπτικές γωνίες: από την πλευρά του Τζέικ, από την πλευρά της Ματί και τέλος με αντικειμενική ματιά.

American assassin: Η εκδίκηση - American assassin

Φορτωμένη «με απ’ όλα» περιπέτεια, κατά την οποία ο 23χρονος Μιτς Ραπ, καταφέρνει -με προσωπική εκπαίδευση- να ενταχθεί στους κόλπους της CIA και να μετεκπαιδευτεί σε σούπερ πράκτορα φόβο και τρόμο των τρομοκρατών, έχοντας πάντα στο μυαλό του την προσωπική εκδίκηση,

Το Αυτό: Το βιβλίο και η ταινία

«Tο Αυτό» ένα από τα πλέον αγαπημένα βιβλία τρόμου του Στίβεν Κινγκ με φανατικούς αναγνώστες σε όλο τον κόσμο, ετοιμάζεται να τρομάξει και τους κινηματογραφικούς θεατές, σε σκηνοθεσία του Αντρέ Μουσιέτι («Mama»).

Με χρονολογία πρώτης κυκλοφορίας το 1986, αποτελεί ένα από τα καλύτερα βιβλία τρόμου των τελευταίων δεκαετιών και ένα από τα καλύτερα βιβλία στην πλούσια βιβλιογραφία του συγγραφέα.

Πράκτορας Ματ Χελμ

Βλέποντας τις προάλλες τη δεύτερη κωμική περιπέτεια «Kingsman: Ο χρυσός κύκλος» του Μάθιου Βον, που ήταν σκηνοθέτης στην πρώτη με τίτλο «Kingsman: Η Μυστική Υπηρεσία» (Kingsman: The Secret Service), με τις οποίες σατιρίζει τις περιπέτειες τύπου Τζέιμς Μποντ, νεώτερες και παλαιότερες, θυμήθηκα ότι δεν είναι ο πρώτος που εμπνέεται από τις ιστορίες του 007. Έχει προηγηθεί άλλος και μάλιστα σύγχρονος του πράκτορα που από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 έθεσε τις βάσεις αυτού του είδους των περιπετειών, εξίσου glamorous, με χιούμορ και ίσως με λιγότερη βία, λόγω των διαφορετικών ηθών της εποχής. Για την ιστορία, λοιπόν, σας παρουσιάζω τον πράκτορα της ICE (Intelligence and Counter Espionage) Ματ Χελμ.

Λευκή τζαζ

Του Τζέιμς Ελρόι είχα διαβάσει μόνο το «Αμερικανικό ταμπλόιντ» (εκδ. Άγρα, 2005), το οποίο είχε κυκλοφορήσει το 1995 και κρίθηκε το καλύτερο μυθιστόρημα της ίδιας χρονιάς από το περιοδικό ΤΙΜΕ. 

Είδα τότε τον Ελρόι σαν το συγγραφέα που είχε βαλθεί να απομυθοποιήσει την αμερικανική ιστορία (πολύ σύντομη στα δικά μας, ελληνικά, μέτρα) και όλα όσα γνωρίζαμε από άλλα βιβλία, ταινίες, ρεπορτάζ κλπ. Σημείωνε στον πρόλογο: «Η Αμερική δεν υπήρξε ποτέ αθώα. Χάσαμε την παρθενιά μας στη μέση του δρόμου και μετά κοιτάζουμε το παρελθόν μας δίχως μετάνοια (…)