Σιντ και Νάνσυ - Sid and Nancy

Γεννήθηκε σαν Τζον Σάιμον Ρίτσι. Ο τρομπονίστας πατέρας του πέθανε πριν καλά καλά γεννηθεί και μεγάλωσε στο Ανατολικό Λονδίνο με μια χίπισσα μητέρα χωμένη ως το λαιμό στη φτώχεια και τα ναρκωτικά. Ο ίδιος, έμελλε να γίνει διάσημος από τα δεκαεπτά του σαν Σιντ Βίσιους και να γίνει η πρώτη και η πιο θεαματική περίπτωση απόλυτης εφαρμογής του σλόγκαν «Ζήσε γρήγορα, πέθανε νέος». 

Wonder Woman: Ικετεία

Διάβασα το πρόσφατο κόμικ (των εκδόσεων Anubis) "Wonder Woman: Ικετεία" και μου άρεσε τόσο το story που αναμιγνύει διαφορετικές χρονικές περιόδους, όσο και η απόδοση που γίνεται με ρεαλιστικές εικόνες γεμάτες κίνηση και δύναμη. Η Ικετεία είναι ένα αρχαίο τελετουργικό που ενώνει δύο ανθρώπους με δεσμούς αμοιβαίου σεβασμού και προσφοράς και γύρω από αυτό τον άξονα περιστρέφεται η ιστορία της πριγκίπισσας Νταϊάνα της Θεμυσκίρα , η οποία έχοντας αρχίσει να πλήττει στο νέο της περιβάλλον (ως Γουόντερ Γούμαν) μακριά από το νησί της και τις συντρόφους της, θα εξαναγκαστεί να προσφέρει άσυλο και προστασία στη νεαρή Ντανιέλ Γουέλις. που κουβαλάει ένα τρομερό μυστικό, αλλά... και τις Ερινύες της

Η Γουόντερ Γούμαν πρέπει να προστατέψει και να διδάξει την ικέτιδα, καθώς η Ικετεία είναι μια συμφωνία που, αν παραβιαστεί, θα επιφέρει την οργή των θεών. 

Από την άλλη πλευρά, ο Σκοτεινός Ιππότης, πιστός στο καθήκον του, θα κάνει τα πάντα για να οδηγήσει την Ντανιέλ ενώπιον της δικαιοσύνης.
Η ταινία Wonder Woman προβάλλεται αυτή την εποχή στους κινηματογράφους

Το παιχνίδι των συναισθημάτων

Ψάχνοντας τα αρχεία μου, βρήκα το πιο κάτω κείμενο, το οποίο μου κίνησε την περιέργεια. Αυτό δεν είναι δικό μου, σκέφτηκα, και το βέβαιο είναι ότι μπορεί να έχω φαντασία, αλλά αυτά ΔΕΝ τα είχα σκεφτεί. Είναι πολύ ρομαντικά. Εκτός κι αν ήμουν ερωτευμένος τότε και το αντέγραψα ξεχνώντας το όνομα του συγγραφέα. Τι να πω; Όποιος γνωρίζει σε ποιόν ανήκει, ας μου γράψει κάτι. Please.

Μια μέρα, λέει, συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος όλα τα συναισθήματα και όλες οι αξίες του ανθρώπου. Η Τρέλα, αφού συστήθηκε τρεις φορές στην Ανία, της πρότεινε να παίξουν κρυφτό. Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει, ενώ η Περιέργεια χωρίς να μπορεί να κρατηθεί ρώτησε: «Τι είναι το κρυφτό;» Ο Ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την Ευφορία και η Χαρά, άρχισε να πηδάει πάνω κάτω για να καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και την Απάθεια (την οποία δεν την ενδιέφερε ποτέ τίποτα) να παίξουν κι αυτοί. 

Αλλά υπήρχαν κι άλλοι που δεν ήθελαν να παίξουν: Η Αλήθεια δεν ήθελε να παίξει, γιατί ήξερε ότι ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν, η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και η Δειλία δεν ήθελε να το ρισκάρει. 

«Ένα, δύο, τρία…..» άρχισε να μετρά με κλειστά τα μάτια η Τρέλα.

Το ηλιοτρόπιο - I Girasoli

Με άλλη ματιά, είχα δει αυτή την ταινία τη δεκαετία του '70 και με τελείως διαφορετική την ξαναείδα φέτος. Για να είμαι ειλικρινής και μόνο το γεγονός ότι είναι ιταλο-σοβιετικής (ΕΣΣΔ) παραγωγής κάνει τη διαφορά. Έχεις να κάνεις με ένα δράμα, το οποίο στα χέρια του Βιτόριο ντε Σίκα δεν καταλήγει σε μελόδραμα, είναι σημαντικό αυτό. Μετά βλέπεις το κτίσιμο όλης της ταινίας με τα flashbacks που σου αποκαλύπτουν σταδιακά την όλη υπόθεση, ενώ και οι ερμηνείες είναι καταπληκτικές, διαγράφοντας πλήρως τα συναισθήματα των χαρακτήρων του δράματος. 

Tanna

Η ιστορία μιας απαγορευμένης αγάπης στο Τανά, ένα απομακρυσμένο νησί του Νότιου Ειρηνικού, όπου οι φυλές ζουν ακόμα διατηρώντας τις παραδόσεις αιώνων και υπακούοντας σε αρχές και αξίες, αδιανόητες για εμάς τους «πολιτισμένους».

Εκεί η Γουαγουά θα ερωτευτεί τον Νταΐν, εγγονό του αρχηγού της φυλής, αλλά οι γονείς της και κατ’ επέκταση η φυλή ολόκληρη, την προορίζουν για νύφη με γαμπρό από μια ισχυρότερη φυλή, που απειλεί ότι αν δεν δεχθεί αυτό το γάμο, οι δύο φυλές, θα έρθουν σε ολοκληρωτική ρήξη.

Wonder Woman

Η Πάτι Τζένκινς (των ταινιών «Monster», «The Killing») χτίζει μια περιπέτεια πάνω σε ένα ευφυές σενάριο και στη λογική των κόμικς της DC, με μια ηρωίδα που ξεπηδάει από την Ελληνική μυθολογία και βρίσκεται στην Αγγλία στην εποχή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου: την Αμαζόνα Νταϊάνα, την οποία υποδύεται η Γκαλ Γκαντότ, με σαρκώδη χείλη και μάτια αμυγδαλωτά και πολλά υποσχόμενα στους φίλους, αλλά αινιγματικά ή γεμάτα μίσος για τους εχθρούς. Μπορώ να πω ότι μου θύμισε την Αντζελίνα Τζολί στις πρώτες ταινίες της ως Λάρα Κροφτ.

Λατίνοι και άθικτοι - Inseparables

Νοτιο-αμερικανική εκδοχή της γαλλικής επιτυχίας «Οι άθικτοι», που είχαμε δει το 2012 με τον Φρανσουά Κλουζέ στο ρόλο του τετραπληγικού δισεκατομμυριούχου και τον μαύρο Ομάρ Σι, στο ρόλο του προσωπικού του βοηθού, η ταινία βασίζεται στο αρχικό σενάριο της προηγούμενης και εδώ πλασάρεται με ελάχιστες παραλλαγές, χωρίς όμως να χάνει τη σπιρτάδα της. Όπως και η γαλλική, η ταινία αντιμετωπίζει το θέμα του τετραπληγικού με σεβασμό, τρυφερότητα και λεπτό χιούμορ και τελικά χαρίζει γέλιο, γνήσια συγκίνηση και αισιοδοξία για τη ζωή.

Ο αρχιτσιγκούνης – Radin!

Η σεναριακή ιδέα του υπερβολικά τσιγκούνη ανθρώπου που ουσιαστικά είναι δυστυχισμένος αλλά δεν το γνωρίζει είναι καλή και ο Ντάνι Μπουν είναι έξοχος και εκφραστικός στο ρόλο αυτό. Από ένα σημείο και μετά όμως, η υπερβολική τσιγκουνιά του καταντάει καρτουνίστικη και βλέποντάς τον, το μυαλό σου πηγαίνει περισσότερο προς τον Σκρουτζ Μακ Ντακ, παρά στον άνθρωπο Φρανσουά, που βρίσκεται προ αδιεξόδων και πέφτει από το ένα ψέμα στο άλλο.

Η χαμένη πόλη του Ζ – The lost city of Z

Άνιση ταινία, βασισμένη σε μυθιστόρημα που στηρίχθηκε σε πραγματικά γεγονότα. Υπάρχει ο φιλόδοξος εξερευνητής που επιμένει να επαναλαμβάνει τις εξερευνήσεις του, σε μια προσπάθεια να αποκαταστήσει το πατρικό του όνομα, παρά το γεγονός ότι δεν τον πιστεύουν και τον χλευάζουν και παράλληλα, υπάρχει μια αχαρτογράφητη περιοχή του Αμαζονίου, στην οποία οι γραφειοκράτες θέλουν να στείλουν κάποιον για να τη χαρτογραφήσει, επειδή δύο κράτη διαφωνούν ως προς την κυριότητα περιοχών που ανήκουν σε άγριους (ανθρωποφάγους, μάλιστα) ιθαγενείς.

Αντίστροφα

Τελείωσα το «Αντίστροφα – Love will tear us apart» της Στέργιας Κάββαλου (εκδ. Μελάνι - σελ. 131) και δεν μου έκανε καμία εντύπωση. Η Στέργια ήρθε για να μείνει. Με είχε εντυπωσιάσει με το πρώτο της βιβλίο, το «Αλτσχάιμερ Trance», μια σειρά διηγημάτων πάνω και πέρα από τα καθιερωμένα, με μια γλώσσα μοντέρνα (μεταμοντέρνα για μας τους παλαιότερους, που θεωρούσαμε μοντέρνα την εποχή μας), γρήγορη, συνοπτική και στακάτη. Σαν σφυρί που σπάει τα συνηθισμένα και σφυρηλατεί το νέο λογοτεχνικό κόσμο, «τον κόσμο της», στον οποίο τα διηγήματα είναι, όπως αναφέρει και η ίδια, σαν τον εσπρέσο στρέτο, χωρίς ζάχαρη, πίνεται με μια γουλιά και μετά φεύγεις. Στα επόμενα έργα της, ήταν επόμενο ότι δεν θα άλλαζε ύφος, μέχρι που  φτάσαμε στο «Αντίστροφα». Ένα χρονικό μιας ιστορίας με ανώνυμους ήρωες μια Ελληνίδα κι έναν Γάλλο.

Το μυστικό της μπλε πολυκατοικίας

Το δεύτερο μυθιστόρημα της Έλενας Ακρίτα «Το μυστικό της μπλε πολυκατοικίας» (εκδόσεις Διόπτρα)  είναι εξ ίσου καλό όπως και το προηγούμενο «Φόνος 5 αστέρων». Το διάβασα και το τελείωσα πολύ γρήγορα, όπως και το προηγούμενο. Είναι ενδιαφέρον, έχει μυστήριο και είναι γραμμένο απλά, σαν χρονογράφημα, διατηρώντας την κλασική δομή των αστυνομικών μυθιστορημάτων τύπου «ποιος έκανε το έγκλημα» και διαδραματίζεται στη σύγχρονη Αθήνα της κρίσης και της παρακμής, με εκλάμψεις πλούτου και χλιδής, λόγω των κεντρικών χαρακτήρων του, που ανήκουν στο χώρο της πολιτικής και περί αυτήν. Μόνον που αυτή τη φορά, η υπόθεση ξεκινάει από πολύ παλιά. Από την αποχή των γεγονότων του Πολυτεχνείου, το 1973.

Φανταστική περιπέτεια

Διάβασα πρόσφατα την «Φανταστική περιπέτεια» (εκδ. Κέδρος) του Αλέξανδρου Κοτζιά, που είχε βραβευτεί με Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1986 και κυριολεκτικά έμεινα άφωνος από τη δηκτική σάτιρα του συγγραφέα, που έχει καταφέρει να αποτυπώσει, σπαρακτικά θα έλεγα, μια κοινωνία σε παρακμή. Μια κοινωνία που βρέθηκε να ζει με τη ψευδαίσθηση του μεγαλείου και να φτάνει εκεί που τη βλέπουμε σήμερα. Πόσο προφητικός ήταν!

Στο μυθιστόρημα αυτό περιγράφονται τα γεγονότα μιας και μόνον ημέρας, της 21ης Απριλίου 1983 (ήταν και επετειακή!), κατά την οποία η πολιτεία πρόκειται να δικαιώσει με τη βράβευσή του, τη ζωή και το έργο ενός σημαντικού -υποτίθεται- πολίτη, δημοσίου υπαλλήλου, συνδικαλιστή και συγγραφέα με προοδευτικές-σοσιαλιστικές αντιλήψεις. Του Αλέξανδρου Καπάνταη, που αδυνατεί να κάνει αυτοκριτική ο θλιβερός αυτός άνθρωπος και κριτικάρει όλους τους άλλους ως γνήσιος νεοέλληνας.

Δεσποινίς Σλόαν - Miss Sloan

Δυναμική λομπίστρια, δραστήρια, υπερκινητική, επιτυχημένη και απόλυτη κυρίαρχος στα πολιτικά παιχνίδια είναι η δεσποινίς Ελίζαμπεθ Σλόαν, η οποία αναλαμβάνει υποθέσεις για να κερδίζει σε ένα χώρο, στον οποίο η διαφθορά υπάρχει σε βάθος και χρειάζονται κότσια για να την αποκαλύψεις.

Ο δαιμονισμένος άγγελος - Angel heart

Βασισμένη στο βιβλίο «Falling Angel» του Γουίλιαμ Χιόρτσμπεργκ, η ταινία διαθέτει μια αποπνικτική ατμόσφαιρα μυστηρίου που σφίγγεται σταδιακά γύρω από έναν υπέροχο Μίκι Ρουρκ, ο οποίος υποδύεται αλληγορικά έναν «άγγελο», που βυθίζεται αργά σε μια κόλαση αποτρόπαιων εγκλημάτων και δεισιδαιμονιών, που κυριαρχούν στη Νέα Ορλεάνη. Εκεί τον έχει στείλει, ο Λούσιφερ (Lou Shifer στην ταινία) Ρόμπερτ Ντε Νίρο, που κάνει μια σύντομη αλλά καθοριστική εμφάνιση στην ταινία.

Η Βασίλισσα της Ισπανίας - La Reina de Espana

Με φόντο την μεταπολεμική Ισπανία του Φράνκο και το χώρο των παρασκηνίων του κινηματογράφου, ο Φερνάντο Τρουέμπα (Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας για το «Belle Époque», 1994) στήνει μια ανάλαφρη κωμωδία και ταυτόχρονα πολιτική σάτιρα, πάνω στη δικτατορία του Φράνκο, όταν τους διαφωνούντες (αν δεν τους σκότωναν) τους έστελναν στα κάτεργα.