Ορφέας

Δεν μπορώ να πω ότι διάβασα με ευκολία το «Ορφέας» του Ρίτσαρντ Πάουερς (εκδ. Α.Α. Λιβάνη), για το οποίο κάθε λίγο ανέτρεχα στο ειδικό γλωσσάρι για τους μουσικούς όρους που υπάρχει στο τέλος του. Έλα όμως που εκεί βρίσκεται και η γοητεία του συγκεκριμένου μυθιστορήματος; Στο συνδυασμό της αστυνομικής ίντριγκας, του κοινωνικού και πολιτικού σχολιασμού και των μουσικών ήχων, του κόσμου της μουσικής.

Σύμφωνα με την υπόθεση, ο μουσικοσυνθέτης και ερασιτέχνης μικροβιολόγος Πίτερ Ελς ανοίγει την πόρτα του μια μέρα για να βρεθεί μπροστά σε αστυνομικούς. Το ερασιτεχνικό εργαστήριο μικροβιολογίας που έχει φτιάξει στο σπίτι του έχει εγείρει τις υποψίες του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας, που τον θεωρεί «τρομοκράτη». Γεμάτος πανικό από την επιδρομή των αστυνομικών, ο Ελς γίνεται φυγάς και καταστρώνει ένα σχέδιο για να μετατρέψει τη σύγκρουση με το κράτος ασφάλειας, σε ένα έργο τέχνης, το οποίο θα αφυπνίσει τους ακροατές του και θα τους ευαισθητοποιήσει ξανά στους ήχους που υπάρχουν παντού γύρω τους.

20 καλύτερες ταινίες Ε.Φ.

Με αφορμή την προβολή της νέας ταινίας «Star Wars: Η Δύναμη ξυπνάει», που αποτελεί το έβδομο επεισόδιο της σειράς του Πολέμου των Άστρων, μια από τις μακροβιότερες σειρές στην κατηγορία των ταινιών Διαστημικής Όπερας (Space opera), θυμήθηκα μια σειρά ταινιών επιστημονικής φαντασίας από το παρελθόν και μέχρι σήμερα. Ταινιών που με τη θεματική τους με συγκίνησαν ιδιαίτερα, με προβλημάτισαν και με έκαναν να φιλοσοφήσω πάνω σε κάποια θέματα.. Διότι ας μη ξεχνάμε: ο κινηματογράφος δεν είναι μόνο διασκέδαση, αλλά και ψυχαγωγία (αγωγή της ψυχής, κατά τους αρχαίους Έλληνες). Οι ταινίες που έχω επιλέξει, είναι αυτές που μπορώ να δω δεύτερη και τρίτη φορά και τις παραθέτω όχι με αξιολογική σειρά, αλλά με το έτος παραγωγής τους.

Πόλεμος και ειρήνη - War and peace

Η ταινία: Μέσα από την ιστορία πέντε οικογενειών της αριστοκρατίας αναδύεται το μωσαϊκό της τσαρικής Ρωσίας και με την παραστατική περιγραφή των μαχών και των συρράξεων, ο Τολστόι αφήνει να διαφανούν οι βαθύτερες σκέψεις του για έννοιες όπως ο πατριωτισμός, ο ανθρωπισμός και η ηθική. Οι αποφάσεις των ηγετικών μορφών των στρατιωτικών εξελίξεων, όπως του Ναπολέοντα και του Κουτούζοφ, περνούν σε δεύτερη μοίρα για να αναδειχτεί η αξία της λαϊκής δύναμης και των ικανοτήτων των απλών στρατιωτών της προεπαναστατικής περιόδου.

Joy

Υπόθεση: Εμπνευσμένο από την ζωή και την ραγδαία εξέλιξη της εφευρέτη και επιχειρηματία, Τζόι Μαγκάνο, το «Joy» ακολουθεί την εκκεντρική πορεία μιας σκληρά εργαζόμενης αλλά μισο-διαλυμένης οικογένειας και του νεαρού κοριτσιού που με το σπαθί της γίνεται τελικά η λαμπερή ηγέτης τους. Με δίψα για δημιουργία αλλά και την πίεση να φροντίσει τους γύρω της, η Τζόι βιώνει την προδοσία, τη δολιότητα, την απώλεια της αθωότητας και τα τραύματα που αφήνει πίσω η αγάπη, ενώ βρίσκει την δύναμη και την πίστη στον εαυτό της για να ακολουθήσει τα καταπιεσμένα όνειρά της. Το αποτέλεσμα είναι μια συναισθηματική, βαθιά ανθρώπινη κωμωδία για την ζωή μιας γυναίκας που αντιμετωπίζει τον αμείλικτο κόσμο του εμπορίου, το χάος της οικογένειας και τα μυστήρια της δημιουργίας, βρίσκοντας στην πορεία μια ανεξάντλητη πηγή χαράς.

Point break

Υπόθεση: Μια σειρά από ληστείες που διεξάγονται με ιδιαίτερα περίεργους, ριψοκίνδυνους και εντυπωσιακούς τρόπους, προβληματίζουν έντονα την ηγεσία του FBI, η οποία αποφασίζει να στείλει έναν πράκτορά της να τις διερευνήσει περαιτέρω. Έτσι, ο Τζονι Γιούτα, ένας νεαρός και πολλά υποσχόμενος πράκτορας, εισχωρεί σε μια δυναμική ομάδα αθλητών, οι οποίοι ζουν υπό την ηγεσία του χαρισματικού Μπρόντι, κυνηγώντας διαρκώς την περιπέτεια και την αδρεναλίνη. Ζώντας και ο ίδιος πλέον υπό διαρκή κίνδυνο ως μυστικός πράκτορας ανάμεσά τους, ο Γιούτα θα προσπαθήσει να αποδείξει ότι η συγκεκριμένη ομάδα κρύβεται πίσω από τις ασύλληπτες εντυπωσιακές παρανομίες. Πόσο εύκολο είναι όμως αυτό, όταν αναφερόμαστε σε μια από τις πιο θαρραλέες και αποφασισμένες ομάδες δράσης ολόκληρου του πλανήτη; 

Η μητέρα μου - Mia madre

Υπόθεση: Η Margherita (Margherita Buy) σκηνοθετεί μία ταινία με πρωταγωνιστή έναν διάσημο Αμερικανό ηθοποιό, τον Barry Huggins (John Turturro), που μόνο προβλήματα προκαλεί. Εκτός γυρισμάτων, η Margherita προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με την απαιτητική της καθημερινότητα, καθώς η μητέρα της είναι άρρωστη και η κόρη της διανύει την εφηβεία.

Κριτική: Με έντονο το προσωπικό στοιχείο, όχι μόνον ως σκηνοθέτη, αλλά και ως γιού (μιας και εμπνεύστηκε την ταινία και έγραψε το σενάριο μετά το θάνατο της μητέρας του), ο Νάνι Μορέτι, έχει δημιουργήσει μια ταινία φόρο τιμής στη μητέρα, καθώς και ύμνο στην αφοσίωση που επιδεικνύουν ορισμένα παιδιά προς αυτήν.

Star Wars: Η Δύναμη ξυπνάει – Star Wars: The Force awakens (Episode VII)

Υπόθεση: Το καινούργιο, έβδομο κατά σειρά επεισόδιο του Πολέμου των Άστρων. Η δράση της ταινίας «Star Wars: The force awakens» που σκηνοθετεί ο J.J. Abrams τοποθετείται χρονικά 30 χρόνια μετά τα γεγονότα που είδαμε στην «Επιστροφή των Τζεντάι».

Κριτική: Άξιος συνεχιστής των προ 40ετίας ταινιών του Τζορτζ Λούκας, ο Τζέι Τζέι Εϊμπραμς σε βάζει στο κλίμα του Πολέμου των Άστρων με εντυπωσιακό τρόπο, με καταιγιστικά εφέ και έντονη δράση. Η πλοκή του έργου ξετυλίγεται γύρω από την αναζήτηση του τελευταίου Τζεντάι, του Λουκ Σκαϊγουόκερ, με τον χάρτη για το που κρύβεται, να μεταφέρεται από το ρομποτάκι ΒΒ-8, μια εξελιγμένη έκδοση του R2-D2, ενώ και ο αξέχαστος C3-PO εμφανίζεται κι αυτός προς το τέλος.

Ένας άλλος κόσμος - Worlds apart

Υπόθεση: Τρεις γενιές Ελλήνων αναζητούν τον έρωτα στο δύσκολο σήμερα. Τρεις γενιές ξένων βρίσκουν τον έρωτα στη χώρα μας. Οι άνθρωποι. Οι ματιές τους. Οι ιστορίες τους και η συνάντησή τους με την Ιστορία.

Κριτική: Υπάρχει συνέπεια στο κινηματογραφικό έργο του Παπακαλιάτη: οι ταινίες του  αποτελούνται από ανεξάρτητες φαινομενικά ιστορίες που κάποια στιγμή συγκλίνουν. Οι ιστορίες του έχουν ένα κοινό παρανομαστή τον έρωτα (κι αυτή τη φορά μεταξύ ελλήνων και ξένων) και το ίδιο κοινωνικό και πολιτικό φόντο, ενώ ο χώρος που διαδραματίζονται είναι η φωτογενής Πλάκα και το κέντρο της Αθήνας. Αυτό δεν είναι κακό.

Ο ηλίθιος - Durak

Υπόθεση: Ο Γιούρι Μπίκοφ τολμά μια θαρραλέα απεικόνιση του γραφειοκρατικού και ταυτόχρονα διεφθαρμένου ρωσικού κράτους, μέσα από μια ιστορία που ενώ φαίνεται υπερβολική κρύβει μεγάλες αλήθειες. Ο υδραυλικός της ταινίας, του οποίου η συνείδηση δεν αντέχει να κρύψει το γεγονός ότι μια πολυκατοικία που στεγάζει 800 άτομα κινδυνεύει να πέσει, μπορεί να είναι ένας άνθρωπος οπουδήποτε στον κόσμο και οποιουδήποτε επαγγέλματος. 

Κριτική: Το σενάριο δεν έχει καμία πρωτοτυπία. Ο Ντίμα διαπιστώνει τη ζημιά και αποφασίζει με κάθε προσωπικό κόστος, μέσα στη νύχτα, να την αποκαλύψει και να φέρει τους υπεύθυνους ενώπιον των ευθυνών τους. Αυτό θα σταθεί αφορμή για το θεατή να διαπιστώσει ότι ο κυνισμός, ο φόβος και η αδιαφορία κυριαρχούν ακόμα και στις κοινωνίες που ευαγγελίζονται την κοινωνική πρόνοια. Ενώ η δήμαρχος και οι προϊστάμενοι της πολεοδομίας και των τεχνικών υπηρεσιών του δήμου ξεγυμνώνονται στα μάτια του θεατή, ο Ντίμα ανίσχυρος και ανυποψίαστος μπροστά τους, φαντάζει ως πραγματικά ηλίθιος.

Με το κεφάλι ψηλά - La tête haute

Υπόθεση: Έχοντας εγκαταλειφθεί από τη μητέρα του σε ηλικία 6 ετών, ο Μάλονι βρίσκεται συχνά πυκνά στα δικαστήρια ανηλίκων. Η Φλόρενς, δικαστικός ανηλίκων που πλησιάζει στη συνταξιοδότηση και ο Γιαν, σύμβουλος ανηλίκων που και ο ίδιος πέρασε πολύ δύσκολη παιδική ηλικία, αναλαμβάνουν την επιτήρηση του σε μια κοινή προσπάθεια να τον σώσουν. Όταν η συμπεριφορά του χειροτερεύει, ο Μάλονι, θα οδηγηθεί σε ένα αυστηρότερο εκπαιδευτικό κέντρο, όπου εκεί θα συναντήσει την Τες, μια πολύ ιδιαίτερη νεαρή κοπέλα που θα του δείξει ότι υπάρχουν λόγοι για να ελπίζει για το αύριο.

Κριτική: Η ταινία ξεκινάει με την επιγραφή «Όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην εκπαίδευση. Το παιδί πρέπει να εποπτεύεται από την οικογένεια και αν η οικογένεια είναι ανεπαρκής, τότε είναι ευθύνη της κοινωνίας να παρέμβει» και πάνω σε αυτή τη φράση, στήνεται ο καμβάς της ταινίας και το κοινωνικό σχόλιο της σκηνοθέτριας, η οποία παραδέχεται μεν ότι αυτό φαίνεται σαν κάτι που θα έπρεπε να είναι προφανές, αλλά, «δυστυχώς, δεν είμαι σίγουρη ότι είναι μια αυταπόδεικτη αλήθεια για τον καθένα», όπως συνεχίζει να λέει.