Αυτοβιογραφική κυρίως ταινία, διαπραγματεύεται τη ζωή ενός καθηγητή
που έζησε για λίγες μέρες από κοντά την επανάσταση του 1977 στην Περσία
και ενώ νόμιζε ότι αποτελούσε μέλος μιας αξιοπρεπούς οικογένειας,
διαπιστώνει με αφορμή τη διανομή ενός βιβλίου του στους φοιτητές του,
ότι όχι μόνον αξιοπρεπής δεν ήταν, αλλά δεν είχαν διστάσει και να τον
εμπλέξουν σε περιπέτεια.
Η ταινία θα μπορούσε να είναι πολιτικό θρίλερ, θα μπορούσε να είναι
πολιτικο-κοινωνικό ντοκιμαντέρ, ή θα μπορούσε να είναι οικογενειακό
δράμα. Τελικά, είναι ένα δράμα αναποφασιστικότητας πάνω στο είδος της
ταινίας, που ήθελε να κάνει ο σκηνοθέτης και αυτό ίσως να οφείλεται στο
γεγονός ότι έχει συνηθίσει να γυρίζει ντοκιμαντέρ και όχι ταινίες
μυθοπλασίας.
Ο κεντρικός ήρωας, χαμένος μέσα στη δίνη του αυταρχικού καθεστώτος
και στην οικογενειακή ίντριγκα, προσπαθεί να ανακαλύψει την ταυτότητά
του και αυτό το πετυχαίνει πλέον προς το τέλος της ταινίας και αφού
προηγουμένως έχει προδοθεί από την «αξιοπρεπή οικογένειά» του.
Το τελευταίο πλάνο, στο οποίο βλέπουμε από κοντά το πρόσωπό του ενώ
γύρω του οι φοιτητές διαδηλώνουν, είναι χαρακτηριστικό. Ο καθηγητής,
που κάποτε οι φοιτητές του, τού είχαν ζητήσει να τους βοηθήσει και δεν
ήξερε πώς, σ’ αυτό το τελευταίο πλάνο δίνει την απάντηση πρώτα στον
εαυτό