Η αφοσίωση του υπόπτου Χ

Ο Keigo Higashino θεωρείται σήμερα ο πλέον δημοφιλής συγγραφέας της σύγχρονης Ιαπωνίας και μετά την ανάγνωση του μυθιστορήματός του «Η αφοσίωση του υπόπτου Χ» (των εκδόσεων Κλειδάριθμος), δεν μου κάνει εντύπωση ο χαρακτηρισμός. Το μυθιστόρημά του εάν είχε γραφτεί έναν αιώνα πριν θα μπορούσε να συγκριθεί με το «Έγκλημα και τιμωρία» του Ντοστογιέφσκι.

Δεν είναι μόνον η πλοκή και η κοφτερή γραφή του, αλλά και ο πλούτος των συναισθημάτων όλων ανεξαιρέτως των ηρώων του, που περιγράφονται με την οξυδέρκεια ενός ψυχαναλυτή και με αποκορύφωμα αυτών του καθηγητού μαθηματικών Ισιγκάμι, ο οποίος επιχειρεί να στήσει το τέλειο άλλοθι, για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε και παίζει ένα σκοτεινό παιχνίδι στρατηγικής, με
απίστευτους ελιγμούς παραπλάνησης και απρόβλεπτη κατάληξη. Πλέκει έναν ιστό, τόσο αριστοτεχνικά που μοιάζει άτρωτος, μέχρι να εμφανιστεί όμως ο τέλειος αντίπαλος, που παίζει μαζί του σαν τη γάτα με το ποντίκι. 

Το μυθιστόρημα διαβάζεται με εξαιρετικό ενδιαφέρον, όχι μόνο για την πλοκή και τις ανατροπές στην εξέλιξή του, αλλά γιατί περιγράφει και έναν κόσμο τόσο μακριά από μας, αλλά και τόσο κοντά. Την Ιαπωνία της τεχνολογικής ανάπτυξης και του περιθωρίου, του απρόσωπου υπερπληθυσμού και των ατομικών αξιών.
Υπόθεση:  Όταν η Γιασούκο σκοτώνει τον πρώην άντρα της, προσπαθώντας να υπερασπιστεί τον εαυτό της και τη ζωή τής έφηβης κόρης της, ο αινιγματικός της γείτονας Ισιγκάμι, ένας ευφυής καθηγητής Μαθηματικών, βαθιά αφοσιωμένος σε αυτή, προσφέρεται να τη βοηθήσει να σκηνοθετήσει ένα ακλόνητο άλλοθι.  Μόνο που δεν είχε υπολογίσει έναν αστάθμητο παράγοντα… Την εμπλοκή στην υπόθεση ενός παλιού του συμφοιτητή, του δρ. Γιουκάβα, ενός πανέξυπνου καθηγητή Φυσικής με το παρατσούκλι «Ντετέκτιβ Γαλιλαίος».