Μητροπολιτική αίσθηση

Διαβάζοντας την «Μητροπολιτική αίσθηση» του Georg Simmel (1858 – 1918) Γερμανού φιλόσοφου, κοινωνιολόγου και θεωρητικού του πολιτισμού, αντιλαμβάνεσαι γιατί είναι ο πρωτοπόρος της οικολογικής προσέγγισης της πόλης σε μια εποχή που ακόμα δεν κινδύνευε το περιβάλλον, όπως εκλαμβάνουμε το κίνδυνο αυτό σήμερα.

Το βιβλίο «Μητροπολιτική αίσθηση», που κυκλοφόρησε φέτος από τις εκδόσεις Άγρα, στις 88 σελίδες του περιέχει δύο δοκίμια του Σίμελ γραμμένα το 1902 και το 1907 αντίστοιχα, τα οποία παραμένουν επίκαιρα και ρίχνουν νέο φως στη σύγχρονη μητροπολιτική συνθήκη και απαντούν -τουλάχιστον στο πλαίσιο των μέχρι τότε δεδομένων- σε ερωτήματα όπως: Ποιά είναι η ψυχολογία του κατοίκου της μεγαλούπολης; Ο ρυθμός της ζωής του πηγάζει από την ατομικότητά του; Πώς προσαρμόζεται στους κανόνες της κοινωνίας; Και το σημαντικότερο: τί αισθάνεται και γιατί το βλέμμα, η ακοή, η όσφρηση είναι τόσο σημαντικά στην κατανόηση των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων στο αστικό περιβάλλον;

Όλα όσα αγαπήσαμε – Mal des pierres

Ένας λευκός γάμος μεταξύ μιας κοπέλας που ψάχνει να βρει την αληθινή αγάπη ακόμα και παντρεμένη και ενός άντρα που την αγαπάει χωρίς ανταπόκριση. Πάνω σε αυτόν –αρχικά- τον καμβά ο σκηνοθέτης κτίζει μια ταινία χαρακτήρων και κατορθώνει να κρατά το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι το απροσδόκητο φινάλε.

Μικρά βήματα - Sage femme

Μια ιστορία συμφιλίωσης και συγχώρεσης με ηρωίδες μια χαρισματική μαία, που την υποδύεται με λιτά εκφραστικά μέσα, αλλά πολύ πειστικά, η Κατρίν Φρο και την ερωμένη του πατέρα της η οποία εμφανίζεται ύστερα από τριάντα χρόνια απουσίας, την οποία υποδύεται η Κατρίν Ντενέβ.

Ο γιατρός έχει τρεχάματα - Lasciati andare

Αν δεν ήταν ο Τόνι Σερβίλο, δεν ξέρω αν θα είχα γελάσει τόσο σ’ αυτή την ταινία, της οποίας η ιστορία είναι χιλιοειπωμένη: ηλικιωμένος, μοναχικός, ιδιόρρυθμος και εσωστρεφής, για κάποιο λόγο γνωρίζεται με κατά πολύ νεώτερή του κοπέλα και από τη σχέση τους, βγαίνουν άγνωστες πτυχές του χαρακτήρα του, ενώ καμιά φορά φτάνει μέχρι το σημείο να την ερωτευτεί.

Η μούμια - The mummy

Θεαματική υπερπαραγωγή, ενός θρυλικού κινηματογραφικού μύθου, με πρωταγωνιστές από τους οποίους περιμέναμε κάτι περισσότερο από όσα ήδη γνωρίζουμε. Μια ταινία που τα έχει όλα και ξεκινάει από τρομοκράτες που καταστρέφουν αρχαία μνημεία στην έρημο (αν σας θυμίζει κάτι αυτό) και τελειώνει με την ατάκα, ότι «μόνον ένα τέρας μπορεί να καταστρέψει ένα άλλο τέρας» (δηλαδή, ό,τι και να γίνει εμείς δεν γλιτώνουμε με τίποτα).

Ξα μου

«Ξα μου», στο Κρητικό γλωσσάρι σημαίνει κάνω αυτό που πιστεύω, παίρνω την ευθύνη, είναι δικό μου θέμα τι θα κάνω, ή ας το πάνω μου. Με αυτό τον τίτλο, η Κλειώ Φανουράκη ανέλαβε, πήρε πάνω της και γύρισε μια ταινία (την πρώτη της σε μεγάλη διάρκεια), για την επανεκκίνηση, τον επαναπροσδιορισμό του είναι μας, των σκοπών και των στόχων μας και ειδικά αυτή την εποχή, όχι μόνον της οικονομικής κρίσης, αλλά και της κρίσης των αξιών. 

Σιντ και Νάνσυ - Sid and Nancy

Γεννήθηκε σαν Τζον Σάιμον Ρίτσι. Ο τρομπονίστας πατέρας του πέθανε πριν καλά καλά γεννηθεί και μεγάλωσε στο Ανατολικό Λονδίνο με μια χίπισσα μητέρα χωμένη ως το λαιμό στη φτώχεια και τα ναρκωτικά. Ο ίδιος, έμελλε να γίνει διάσημος από τα δεκαεπτά του σαν Σιντ Βίσιους και να γίνει η πρώτη και η πιο θεαματική περίπτωση απόλυτης εφαρμογής του σλόγκαν «Ζήσε γρήγορα, πέθανε νέος».