Blade Runner 2049

Μία από τις σπάνιες φορές που ένα sequel ξεπερνάει το πρώτο, το σέβεται και πηγαίνει ακόμα μακρύτερα. Ο Βιλνέβ («Η άφιξη», «Sicario: Ο εκτελεστής», «Prisoners») έχει σκύψει με σεβασμό στην ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ και συνεχίζει κρατώντας τα περισσότερα στοιχεία εκείνης της ταινίας του 1982, ενώ όσοι έχουν διαβάσει και το βιβλίο του Φίλιπ Ντικ βλέπουν να προσθέτει περισσότερα στοιχεία από όσα είχε εκείνη, η οποία σημειωτέον καθιέρωσε το νουάρ στην επιστημονική φαντασία. Παραμένει πιστή στη φιλοσοφία, τόσο της πρώτης, όσο και της πηγής έμπνευσης, δηλαδή του βιβλίου του Φίλιπ Ντικ (που κυκλοφόρησε φέτος ως «Ηλεκτρικό πρόβατο» από τις εκδόσεις Κέδρος). 

Το Αυτό - It

Μια άψογη ταινία τρόμου, στην οποία ο τρόμος -για τους μικρούς ήρωες της ταινίας- ξεπηδάει από το πιο γλυκό χαμόγελο κλόουν που έχω δει ποτέ και ανήκει στον Μπιλ Σκάρσγκαρντ. 

Mystery train

Ο αντισυμβατικός Τζιμ Τζάρμους, όπως πάντα έχει δημιουργήσει μια μοναδική σε στυλ ταινία, στην οποία τρεις διαφορετικές ιστορίες συγκλίνουν στο Μέμφις (Τένεσι, ΗΠΑ) πατρίδα του Έλβις Πρίσλεϊ, όπου αρκετά παράδοξα συμβαίνουν.

O άνθρωπος που έπεσε στη Γη - The man who fell to Earth

Η κλασσική -πλέον- και απαισιόδοξη αλληγορία του Νίκολας Ρεγκ για την παρακμή του δυτικού πολιτισμού η οποία είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γουόλτερ Τέβις.

Ο Νίκολας Ρεγκ, πρώην διευθυντής φωτογραφίας πλάι σε σκηνοθέτες όπως ο Φρανσουά Τριφό (Fahrenheit 451), ο Ρότζερ Κόρμαν, ο Τζον Σλέσινγκερ και ο Ρίσταρντ Λέστερ, έχει δημιουργήσει εδώ ίσως την πιο παράξενη ταινία ψυχολογικής και φιλοσοφικής επιστημονικής φαντασίας με πρωταγωνιστή τον Ντέιβιντ Μπόουι, να παίζει για πρώτη φορά στον κινηματογράφο.

Βικτώρια και Αμπντούλ – Victoria & Abdule

Με ένα φιλμ θεαματικό, πλούσιο σε ντεκόρ και κοστούμια και γενικά με μια άρτια υπερπαραγωγή, ο διάσημος Στίβεν Φρίαρς, καταφέρνει να θίξει μέσα σε δύο ώρες θέματα που έχουν σχέση με τη φυλετική διαφορετικότητα, τη θρησκεία, την εξουσία και τη φιλία. 

American made

Μια ταινία για την άλλη εκδοχή της Αμερικής ως «χώρας των ευκαιριών», με πρωταγωνιστή ένα πληθωρικό Τομ Κρουζ, ο οποίος αυτή τη φορά δίνει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας, τουλάχιστον στο πλαίσιο των όσων έχουμε δει να παίζει μέχρι σήμερα.

Ο νεκρός - Deadman

Οι ταινίες του Τζιμ Τζάρμους δεν θέλουν και ιδιαίτερες συστάσεις και μετά από τόσα χρόνια τείνουν να θεωρούνται κλασικές. Έχουν το δικό τους κοινό και μια ιδιαίτερη οπτική, όπως «Ο νεκρός» του 1995, που αποτελεί καθρέφτη της Αμερικανικής κοινωνίας του 19ου αιώνα.

Αλονζανφάν - Allonsanfàn

Αριστουργηματική ταινία των αδελφών Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι, η οποία αναδεικνύει το θέμα της επαναστατικής ουτοπίας, της αυτοθυσίας και του ευδαιμονισμού. Μέσα από ιστορικοπολιτικές παραβολές οι αδελφοί Ταβιάνι ερευνούν το θέμα της στράτευσης του ατόμου και τη σχέση του με την ιστορία. 

Δουνκέρκη - Dunkirk

Ο Νόλαν έχει δημιουργήσει μια ταινία χωρίς παρόμοιο προηγούμενο για να μπορέσεις να τη συγκρίνεις. Είναι ασύγκριτη και θα παραμείνει διότι δημιουργεί σχολή. Με ένα σενάριο ολίγων λέξεων και «εικόνων που μιλάνε», ο Νόλαν έχει δημιουργήσει ένα αντιπολεμικό έπος βασισμένο στο φόβο και στον ήχο του θανάτου.

Ο περιθωριακός - Le marginal

Ο Ζαν Πολ Μπελμοντό έχοντας καθιερώσει έναν γοητευτικό και τυχοδιωκτικό χαρακτήρα (όπως στο «Με κομμένη την ανάσα» του Ζαν Λικ Γκοντάρ το 1960) λίγα χρόνια πριν εμφανιστεί στον κινηματογράφο ο Τζέιμς Μποντ, δεν είχε δυσκολία να χρησιμοποιηθεί από τη Γαλλική κινηματογραφία ως απάντηση στις Αγγλικές, αλλά και Αμερικανικές αστυνομικές περιπέτειες. 

Η λάμψη – The shinning

Η Λάμψη περιλαμβάνεται στον κατάλογο των 100 πιο αγαπημένων ταινιών μου, τον οποίο είχα συντάξει το 2010 για λογαριασμό της εφημερίδας Αμαρυσία. Εκτός τούτου, το σενάριό της βασίζεται σε νουβέλα του εξαιρετικού παραμυθά και τέλειου αφηγητή Στίβεν Κινγκ, που εστιάζεται στο χάρισμα (shining) ενός πιτσιρικά να προβλέπει δυσάρεστα γεγονότα. Συγκεκριμένα, του γιού ενός συγγραφέα ο οποίος αναλαμβάνει τη φύλαξη κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ενός κλειστού ξενοδοχείου στο Κολοράντο.

Επτά φόρες γυναίκα - Woman times seven

Πέραν του ανυπέρβλητου κωμικού και δραματικού ταλέντου τη Σίρλεϊ Μακ Λέιν, που αποζημιώνει ολοκληρωτικά το θεατή, μέσα από τις επτά ιστορίες που έχουν ως αντικείμενο τον ευαίσθητο και δυναμικό ταυτόχρονα, αλλά απροσδιόριστο και ευμετάβλητο χαρακτήρα της γυναίκας, ο Βιτόριο Ντε Σίκα σχολιάζει και σατιρίζει (το 1967 μη το ξεχνάμε αυτό) και την κοινωνία γενικότερα, όπως για παράδειγμα την υποκρισία συγγενών και φίλων της οικογενείας στο πρώτο επεισόδιο της κηδείας, ή το φαινόμενο της πορνείας και πως οδηγούνται σ’ αυτή οι γυναίκες στο δεύτερο, αλλά και τον πουριτανισμό και την καταπιεσμένη σεξουαλικά κοινωνία στο τρίτο, ενώ σατιρίζει και τις διασυνδέσεις μεταξύ οίκων μόδας και καλλιτεχνών ή πολιτικών, προκειμένου κάθε γυναικεία εμφάνιση σε μια δημόσια εκδήλωση να είναι μοναδική.

Ιστορία έρωτα και αναρχίας - Film d' amore e d' anarchia

Γυρισμένο το 1973 και βραβευμένο για την ερμηνεία του Τζιανκάρλο Τζιανίνι στο Φεστιβάλ Καννών, το φιλμ ήταν αυτό που εκτόξευσε την καριέρα της χαρισματικής Λίνας Βερτμίλερ, η οποία είχε διατελέσει βοηθός του Φεντερίκο Φελίνι στην αρχή της καριέρας της. 

Κανείς δεν μπορεί να μας σώσει - Que Dios nos perdone

Μια απλή ιστορία του στυλ «who done it», έχει γίνει στα χέρια του ισπανού σκηνοθέτη Ροντρίγκο Σορογκόγιεν, ένα ατμοσφαιρικό και σφιχτοδεμένο θρίλερ μυστηρίου και αγωνίας με ολοκληρωμένους χαρακτήρες 

Μίμης ο σιδεράς - Mimì metallurgico ferito nell'onore

Μία ταινία πάνω στα καυτά θέματα της εποχής της (μη ξεχνάμε ότι έχει γυριστεί το 1972), όπως η οικονομία, η πολιτική, η σεξουαλική επανάσταση, ο φεμινισμός. Πρόκειται για μια εξαιρετική κωμωδία, αλλά παράλληλα και ένα από τα πιο πολιτικά έργα της Βερτμίλερ, καθώς απεικονίζει γλαφυρά τον τρόπο με τον οποίο ο βιομηχανοποιημένος Βορράς της Ιταλίας αξιοποιεί και εκμεταλλεύεται το ανθρώπινο δυναμικό του Νότου. Ταυτόχρονα είναι και μια συγκινητική ιστορία πάθους και αγάπης, με τον Τζιανκάρλο Τζιανίνι και την Μαριαντζέλα Μελάτο στις καλύτερες στιγμές τους. 

Το δέντρο που πληγώναμε

Η ταινία αυτή του Δήμου Αβδελιώδη είναι μια από τις σπουδαιότερες και πλέον ποιητικές, αθώες και τρυφερές ελληνικές ιστορίες ενηλικίωσης. Παράλληλα, είναι ένας εγκάρδιος φόρος τιμής στην ιδιαίτερη πατρίδα του σκηνοθέτη, τη Χίο με τα μοναδικά μαστιχόδεντρα που εδώ τιμούνται δεόντως, δίνοντας και τον τίτλο της ταινίας, αφού τα δέντρα «πληγώνονται» ώστε να εκκρίνουν τη μοναδική στον κόσμο μαστίχα. 

Το λιμάνι της αγωνίας – On the waterfront

Η τρίτη και κλασική πλέον, ταινία για το δίδυμο Ηλία Καζάν και Μάρλον Μπράντο, η οποία υπήρξε ένας διαχρονικός θρίαμβος, που βραβεύτηκε με οκτώ Όσκαρ. 

INFO

Προβάλλεται από 27/7/17

Είδος: Αστυνομική / Δράμα (1954)

Σκηνοθεσία: Ελία Καζάν

Ηθοποιοί: Μάρλον Μπράντο, Έβα Μαρί Σέιντ, Καρλ Μάλντεν, Ροντ Στάιγκερ, Λι Κομπ

Σύνοψη: Ένας πρώην πυγμάχος, φορτοεκφορτωτής στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, κάνει διάφορα θελήματα για λογαριασμό των επικεφαλής των συνδικάτων. Όταν συνειδητοποιεί ότι ο συνδικαλιστικός του φορέας έχει αλωθεί από το οργανωμένο έγκλημα και εκμεταλλεύεται τους λιμενεργάτες, αποφασίζει να εμφανιστεί στην αρμόδια κρατική επιτροπή και να πει την αλήθεια (Διανομή: Neo Films)

Η Αλίκη στις πόλεις - Alice in the cities

Αποτελεί την πρώτη ταινία του Βέντερς, η οποία γυρίστηκε εν μέρει στην Αμερική, καθώς και η πρώτη στην οποία πρωταγωνιστεί το alter ego του, Φίλιπ Βίντερ. 

Τυπικά, η Αλίκη στις Πόλεις είναι η τέταρτη ταινία του Βέντερς, αλλά ο ίδιος αναφέρεται συχνά σε αυτήν ως «η πρώτη του», καθώς κατά τη διάρκεια της, ανακάλυψε το είδος του road movie. Αργότερα θα αποτελέσει το πρώτο μέρος της τριλογίας του “ταινιών δρόμου”, μαζί με το Wrong Move και το Kings of the Road .

Accattone

Καταξιωμένος ποιητής και μυθιστοριογράφος ήδη από τη δεκαετία του ’50, και κατόπιν συνεργάτης σε σενάρια αρκετών ταινιών, ο Παζολίνι το 1961 κάνει στην Ιταλία την πρώτη ολοκληρωμένη κινηματογραφική του κατάθεση, εκπλήσσοντας κυρίως όσους τον εκτιμούσαν ως συγγραφέα. 

Απροσδόκητος έρωτας - Hampstead

Μια πραγματική ιστορία και ένα σενάριο κομμένο και ραμμένο για δύο εκπληκτικούς ηθοποιούς τρίτης ηλικίας, για ευαίσθητους και συνομήλικους με τους δύο αυτούς χαρακτήρες, θεατές. Επίσης, μια ιστορία αγάπης, που μπορούν να την παρακολουθήσουν και νεώτεροι σε ηλικία θεατές, για να καταλάβουν ότι ο έρωτας δεν είναι θέμα ηλικίας, αλλά μπορεί να τύχει, να συμβεί και σε μεγαλύτερους.