Μια τρομοκρατική επίθεση στην καρδιά της Θεσσαλονίκης αφήνει έναν άντρα αιμόφυρτο και αναίσθητο. Λίγες ώρες αργότερα αυτόν τον άντρα, τον επισκέπτεται στο νοσοκομείο όπου διακομίστηκε κάποιος άγνωστος και του λέει ότι πρέπει να φύγουν από εκεί το συντομότερο γιατί κινδυνεύουν θανάσιμα. Ο ήρωάς μας δεν ξέρει το λόγο. Δεν ξέρει το παραμικρό. Ένα από τα χτυπήματα του έχει προκαλέσει αμνησία. Αποφασίζει να πιστέψει τον άγνωστο… Και το ανελέητο κυνηγητό ξεκινά, ενώ μια σαγηνευτική γυναίκα θα βρεθεί στο πλευρό του; Είναι φίλος ή εχθρός;
Το μόνο σίγουρο, όπως πληροφορείται, είναι ότι οι ζωές εκατοντάδων ανυποψίαστων ανθρώπων διατρέχουν θανάσιμο κίνδυνο και αυτός πρέπει να αναλάβει δράση. Στην πορεία ανακαλύπτει ότι έχει κάποιες δυνατότητες. Γνωρίζει από όπλα, ας πούμε, ενώ η σαγηνευτική γυναίκα που είναι στο πλευρό του τον ενημερώνει για το ρόλο που καλείται να παίξει.
Όχι, ο άντρας αυτός δεν είναι ο Τζέισον Μπορν (που τον υποδύθηκε στον κινηματογράφο ο Ματ Ντέιμον), ο οποίος ξύπνησε ύστερα από κάποια τρομοκρατική ενέργεια σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. Είναι ο Λούκα, που θυμάται την πόλη, θυμάται δρόμους της, τους δημόσιους χώρους της και μας αφηγείται ο ίδιος την περιπέτειά του (το μυθιστόρημα είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο), αλλά το μόνο που δεν θυμάται είναι το ποιος είναι πραγματικά.
Τι είναι τελικά ο Λούκα; Θύμα ή θύτης; Κυνηγός ή κυνηγημένος; Σωτήρας ή τρομοκράτης; Είναι κι αυτό ένα μυστήριο, που σε ιντριγκάρει να διαβάσεις μέχρι τέλους το «Σκοτεινό πέπλο» του Γιώργου Δάμτσιου (εκδ. Bell)
