20/9/18

Χάσαμε το δρόμο, στοπ - Contromano

Ένα φιλμ με θέμα τη μετανάστευση, το ρατσισμό α λα καρτ (όπως τον ονομάζω όταν ακούω τη φράση «δεν είμαι ρατσιστής, αλλά…», όπου το «αλλά…» μεταφράζεται σε αναίρεση όσων έχουν λεχθεί προηγουμένως από αυτόν που το λέει») και τις προκαταλήψεις για τη συμβίωση με άνθρωπους διαφορετικής κουλτούρας.

Η ταινία, που δεν είναι ξεκαρδιστική κωμωδία, αλλά ούτε και κομεντί, σύμφωνα με τους όρους που τοποθετούνται οι ετικέτες στα genres των ταινιών, προσπαθεί να τα συμπεριλάβει όλα, αλλά ο σκηνοθέτης Αντόνιο Αλμπανέζε (που πρωταγωνιστεί κιόλας), ενώ τα πάει καλά στο πρώτο μέρος, καταλήγει να αυτοαναιρείται στο δεύτερο. Κάπου χάνει το δρόμο. Ή προσπαθεί να είναι διδακτικός α λα καρτ, επίσης: Ο Μάριο, δεν γουστάρει τον μαύρο που πουλάει κάλτσες έξω από το κατάστημά του, αλλά ερωτεύεται την υποτιθέμενη μαύρη αδερφή του με το ωραίο κορμί. Αποφασίζει να τους συνοδεύσει μέχρι τη Σενεγάλη (από το Μιλάνο), αδιαφορώντας που το ανάπηρο αφεντικό της «αδερφής», θα μείνει αβοήθητο από την απουσία της. Προσπαθεί να την κάνει κοπάνα ενδιάμεσα, αλλά αντιθέτως, του κλέβει το αυτοκίνητο ο μαύρος και φεύγουν. Όταν συλλαμβάνονται, ενώ ο καραμπινιέρος του λέει «άσε τους άθλιους μαύρους να τους κλείσω μέσα», ο Μάριο εγγυάται την απελευθέρωση και επιστροφή τους στην πατρίδα. 
Η ταινία σώζεται από ένα στοιχείο: Από την τρελή–κωμική ιδέα που δημιούργησε το story του σεναρίου, ότι δηλαδή «αν όλοι επιστρέψουν έναν μετανάστη στην πατρίδα του, τότε το μεταναστευτικό πρόβλημα θα λυθεί». Αυτή η ειρωνεία, την κάνει ενδιαφέρουσα.
Τελικά, βγαίνει ένα road movie -κατά κάποιο τρόπο (Ιταλία – Σενεγάλη οδικώς)- που εξερευνά τα συναισθήματα διαφορετικών ανθρώπων. Ανθρώπων, που όπως είναι φυσικό, βλέπουν την πραγματικότητα από αντικρουόμενες οπτικές γωνίες.
Βλέπεται ευχάριστα και προβληματίζει με την περιπλοκότητα και τους χαρακτήρες της. (Κριτική μου στο myFilm.gr)
INFO
Προβάλλεται από 20/9/18
Είδος: Κωμωδία
Σκηνοθεσία: Αντόνιο Αλμπανέζε
Παίζουν: Αντόνιο Αλμπανέζε, Άλεξ Φόντζα, Όντε Λεγκαστελουά, Ντανιέλα Πιπέρνο, Ντέιβιντ Ανζαλόνε
Σύνοψη: Ο 50άρης Μάριο Καβαλάρο, ξυπνάει κάθε πρωί με τον ίδιο τρόπο, στο ίδιο σπίτι, στην ίδια γειτονιά και την ίδια πόλη, το Μιλάνο. Αγαπάει την ακρίβεια, τη συνέπεια, τον σεβασμό και τους καλούς τρόπους και γενικότερα την τάξη. Μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στο μαγαζί που κληρονόμησε από τον πατέρα του και τον κήπο στην ταράτσα του σπιτιού του, το μόνο πραγματικό πάθος του. Κάθε αλλαγή τον τρομάζει, πόσο μάλλον όταν αυτή η αλλαγή έχει να κάνει με την πώληση του αγαπημένου του μπαρ σε έναν Αιγύπτιο και τον ερχομό του Όμπα, ενός Σενεγαλέζου πωλητή δρόμου, που του κλέβει την πολυπόθητη πελατεία.
Πιστεύοντας ακράδαντα ότι πρέπει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, ο Μάριο σκέφτεται μια απλή, αν και ελαφρώς τρελή, λύση: να απαγάγει τον Όμπα και να τον γυρίσει πίσω από εκεί που ήρθε, δηλαδή την Σενεγάλη. Εξάλλου, όπως θεωρεί ο ίδιος, αν έκαναν όλοι το ίδιο, θα λύναμε το μεταναστευτικό…
Όταν, όμως, το ταξίδι ξεκινήσει και τα συναισθήματα γίνουν πιο περίπλοκα, θα μπορέσει ο Μάριο να αλλάξει τον τρόπο που βλέπει τον κόσμο;
Διανομή: Rosebud21