15/9/18

Με το πέρασμα του χρόνου...

Άκουσα με προσοχή το απόσπασμα από τη συνέντευξη που έδωσε στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, για τις συντάξεις. Είπε ο κ. Τσίπρας: «Θα εξηγήσουμε στους εταίρους ότι (σ.σ. η περικοπή των συντάξεων που υπογράψαμε το 2015 με τον Κατρούγκαλο) είναι ένα μέτρο αντιαναπτυξιακό και ότι αφορά την προσωπική διαφορά μιας μερίδας συνταξιούχων κυρίως αυτών που σήμερα είναι πάνω από 70 ετών και άρα η όποια περικοπή θα σβήσει με το πέρασμα χρόνου».

Τώρα κατάλαβα γιατί υπέγραψαν την περικοπή των συντάξεων από το 2015 με ισχύ από το 2019… Αυτό είχαν στο νου τους. Ότι μέχρι το 2019 θα λιγοστέψουν οι συνταξιούχοι… Πώς και δεν το είχα σκεφτεί νωρίτερα;
Θα έλεγα ότι λυπάμαι για λογαριασμό τους, αλλά μου έχουν δώσει μεγάλη χαρά και το αντιπαρέρχομαι. Χαίρομαι, που με αφορμή τη φετινή ΔΕΘ όλοι εκείνοι οι φίλοι και ψηφοφόροι τους, είδαν τον πρωθυπουργό με τη στάση του να κλείνει άλλο ένα μεγάλο κεφάλαιο από αυτά που χαρακτήριζαν την Αριστερά όλα αυτά τα χρόνια: το κεφάλαιο του αντιαμερικανισμού. Τι να κάνουν τώρα; Ούτε τον Τραμπ δεν μπορούν να αποδοκιμάσουν (όπως αποδοκίμαζαν τον Κλίντον κάποτε).
Επίσης, άκουσαν στη ΔΕΘ από τον κ. Τσίπρα ότι η χώρα χρεοκόπησε, ενώ μέχρι το 2015, σημαία του αντιμνημονιακού κινήματος ήταν ότι «τα μνημόνια έφεραν την κρίση». Τι να λένε τώρα όλοι εκείνοι οι φίλοι και ψηφοφόροι τους; Πάνε οι φωνές για «προδότες» και κρεμάλες στο Σύνταγμα για τους συνωμότες που ήθελαν να «αγοράσουν τζάμπα τη χώρα» ή «να κάνουν τη χώρα πειραματόζωο».
Χάρηκα, επίσης, που όλοι αυτοί είδαν φωτογραφία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ να «κόβει κορδέλα» παρέα με τον Αμερικανό υπουργό Εμπορίου και δεν τον έβαλε να χορεύει (με τις άλλες αγορές της Μέρκελ κ.λπ.) στον ρυθμό των νταουλιών που είχε υποσχεθεί (θα ήταν και αντιαισθητικό).
Άντε σιγά – σιγά να ξεκρεμάσουν από τα γραφεία τους και τις φωτογραφίες του Άρη Βελουχιώτη να ξεμπερδεύουμε. Νέοι άνθρωποι, 44άρηδες που θέλουν να κοιτάνε μπροστά, τρομάρα τους. Μη πω να ξεκρεμάσουν και εκείνες του Τσε Γκεβάρα, που είχε επαναστατήσει κατά των αμερικανόδουλων κυβερνήσεων της Νοτίου Αμερικής. Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι με αυτά που γράφω, συμφωνεί και πανηγυρίζει και ο Άδωνις Γεωργιάδης, γ@#&το μου.
(Από τη μόνιμη στήλη μου στην Αμαρυσία 15/9/2018)