28/3/18

«Η κληρονομιά των κατασκόπων» του Τζον Λε Καρέ

Στο τελευταίο του μυθιστόρημα  «Η κληρονομιά των κατασκόπων» (εκδ. Bell σε μετάφραση Βεατρίκης Κάντζολα Σαμπατάκου) ο Τζον Λε Καρέ πλέκει το κατασκοπευτικό του παρελθόν με το παρόν, μέσα από την ιστορία του Πίτερ Γκουίλαμ, ενός αφοσιωμένου συνάδελφου και μαθητή του Τζορτζ Σμάιλι, της Μυστικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (γνωστής ως Σέρκους) ο οποίος ενώ έχει αποσυρθεί στο οικογενειακό του αγρόκτημα στη νότια ακτή της Βρετάνης, λαβαίνει ένα γράμμα από την παλιά του υπηρεσία που τον καλεί στο Λονδίνο. 

Εκεί το παλιό θα συναντήσει το καινούργιο. Ο πρώην πράκτορας των παραδοσιακών μεθόδων παρακολούθησης και απόκρυψης, έρχεται αντιμέτωπος με τη γενιά της υψηλής τεχνολογίας και της ψυχρής αντιμετώπισης των πραγμάτων. Μια γενιά, η οποία στην προσπάθεια να διερευνήσει μια υπόθεση που βασανίζει την Υπηρεσία λόγω κάποιας καταγγελίας, θα στριμώξει τον Γκουίλαμ και θα τον αναγκάσει να ανακαλέσει στη μνήμη του, πρόσωπα και καταστάσεις που είχε (ή προσπαθούσε να) ξεχάσει. Οι επιχειρήσεις συλλογής πληροφοριών, που κάποτε ήταν το καμάρι των μυστικών υπηρεσιών του Λονδίνου, θα εξεταστούν τώρα εξονυχιστικά από μια γενιά που δεν έχει καμία ανάμνηση του Ψυχρού Πολέμου. Ενός πολέμου αόρατου, αλλά υπαρκτού και στην εποχή μας επίκαιρου.
Ο Γκουίλαμ πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός απέναντι στη νέα γενιά πρακτόρων, που είναι εξίσου αδίστακτη με τη δική του γενιά, διότι αντιλαμβάνεται από την πρώτη στιγμή που έρχεται σε επαφή με τους νέους «τεχνοκράτες» πράκτορες, ότι κάποιος θα υποχρεωθεί να πληρώσει για το αθώο αίμα που χύθηκε κάποτε στο όνομα του γενικού καλού.
Στις 344 σελίδες του διαχρονικού αυτού κατασκοπευτικού μυθιστορήματος, θα παρελάσουν πρόσωπα και καταστάσεις που ο τακτικός αναγνώστης του Τζον Λε Καρέ, έχει γνωρίσει και έχει απολαύσει, αλλά ο νέος δεν θα μπορέσει να καταλάβει. Η αφήγηση κάνει άλματα στο χρόνο δυσκολεύοντας ώρες-ώρες την ανάγνωση, μιας και το παρελθόν και το παρόν διηγούνται το καθένα τη δική του ιστορία, που όμως δεν διαφέρει και πολύ. Ο κρυφός κόσμος των κατασκόπων συνεχίζει να κινείται διακριτικά και ύπουλα στους διαδρόμους της ισχύος.