Ολοκλήρωσα την ανάγνωση του μυθιστορήματος «Η μεγάλη εικόνα» του Μανώλη Ανδριωτάκη (εκδ. Κέδρος), με ανάμικτα συναισθήματα (κλισέ!) και θα καταλάβετε γιατί.
Τρεις είναι οι βασικοί άξονες, αυτού του πολυσέλιδου μυθιστορήματος: ο πρώτος αφορά σε ένα ανερχόμενο στέλεχος μεγάλης εταιρείας, τον Γιώργο Μοσχονά, που προάγεται σε διευθυντική θέση. Η δεύτερη αναφέρεται σε ένα χωριατόπαιδο, τον Νικόλα, αγράμματο και ορφανό, που προσπαθεί να βγάλει τα ναύλα του για την Αθήνα, όπου ελπίζει να βρει θεραπεία για την κοντή αδελφή του. Την τρίτη, τέλος, αφηγείται ένας άνθρωπος -αν κατάλαβα υποτίθεται ο ίδιος ο συγγραφέας- για έναν φίλο του που χάθηκε, το Γιώργο Μοσχονά, ο οποίος προσπαθεί μέσα από το μπαούλο με τα γραπτά του να βγάλει άκρη.
Αφηγήσεις παράλληλες, αποκόμματα περιοδικών ή εφημερίδων, επίκληση φράσεων ή θεωριών από άλλους συγγραφείς, χειρόγραφα του μπαούλου και μπόλικο μυστήριο γύρω από την εξαφάνιση του Γιώργου Μοσχονά, που είναι και το κύριο suspense του μυθιστορήματος, μπλέκονται μέχρι το τελικό ξεκαθάρισμα που δίνει στη μυθοπλασία έναν αστυνομικό χαρακτήρα.
«Η μεγάλη εικόνα» είναι ένα φιλόδοξο μυθιστόρημα που θέλει να θίξει πολλά θέματα. Από τη ζωή στο χωριό και τη διαφορά από αυτή της πόλης, την «ανάπτυξη» της επαρχίας και την εκμετάλλευση, την καταστροφή του περιβάλλοντος, τη «δήθεν» οικολογία, τη διαφθορά της εξουσίας, το κυνήγι του χρήματος, την ανεργία και την αγραμματοσύνη, τη ξενοφοβία, γράφω όσα θυμάμαι και όπως μου έρχονται, διότι θεωρώ ότι ο συγγραφέας θέλει να πει πολλά και -όπως γράφω συνήθως και στις κριτικές των ταινιών- έχει καταφέρει να είναι out of focus.
Καλή η πρόθεση, αλλά πρέπει να έχεις και κάτι συγκεκριμένο να πεις. Δεν φτάνει μόνον να έχεις την αυτογνωσία για να δώσεις τον τίτλο «Η μεγάλη εικόνα». Θεωρώ ότι παραείναι μεγάλη η εικόνα και όπως έλεγαν και στην ταινία «Νοτιάς» οι κουλτουριάρηδες της εποχής (αναφερόταν στη δεκαετία του ’80) «έχει χρησιμοποιηθεί ευρυγώνιος φακός», που χωράει πολλά μεν, αλλά έτσι χάνονται οι λεπτομέρειες.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου αντιγράφω: «Ένας άντρας εξαφανίζεται αφήνοντας πίσω του ένα μπαούλο γεμάτο κείμενα. Το πολύτιμο αυτό περιεχόμενο καταλήγει στα χέρια ενός παλιού του φίλου, ο οποίος σταδιακά ανακαλύπτει ότι οι ιστορίες που αφηγούνται τα κείμενα κρύβουν ένα ιδιαίτερο μήνυμα γι’ αυτόν.
Πώς συνδέεται ένας χαμαιλέων με το χωριό που ονομάζεται Αναμονές; Πόσο δύσκολη είναι η απόδραση από κάθε χωριό; Ποια είναι η ευθύνη των «οικοφασιστών» στην εξαφάνιση του άντρα; Πώς αντιμετωπίζεις τους διεφθαρμένους πολιτικούς, τους περίεργους δημοσιογράφους, τους συναισθηματικούς επενδυτές και τους συμφεροντολόγους πολίτες; Πώς διαχειρίζεσαι την απώλεια του πατέρα σου;
Μια ιστορία ενηλικίωσης και επώδυνης αναζήτησης ταυτότητας.
Το πολιτικό, το προσωπικό και ανατρεπτικό χρονικό της επίμονης απόπειρας ενός νέου άντρα να γίνει ο εαυτός του.
Στέλεχος εταιρείας, δημοσιογράφος, συγγραφέας, αγρότης ή απλώς ένας ακόμη μυθομανής; Ποιος είναι τελικά ο Γιώργος Μοσχονάς;»
