15/12/16

Ο στόχος

Το σχήμα ταμπλόιντ των εφημερίδων έχει αλλάξει τον τρόπο που γράφονται οι τίτλοι των πρώτων σελίδων και στη συνέχεια τον τρόπο που εκφράζονται όλα τα Μέσα ηλεκτρονικά και ραδιοφωνικά.
Κάποτε (όταν οι εφημερίδες ήταν τεράστιου μεγέθους) στην πρώτη σελίδα των εφημερίδων υπήρχε σαφήνεια. 
Παράδειγμα; Η εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ της 3/11/1991 έγραφε με μεγάλα γράμματα  «Με το Σχέδιο της ΟΝΕ, όπως και όλες οι άλλες χώρες της Κοινότητας, Η Ελλάδα… Νομαρχία της ΕΟΚ! Θα εφαρμόζει δεδομένη -για ΟΛΟΥΣ…- οικονομική πολιτική. Τέρμα στα προνόμια και τις απαλλαγές». 
Τι άλλο να μας πει; 
Σήμερα,
βγαίνει ο υφυπουργός Παιδείας Ζουράρις και λέει «Νομίζετε ίσως ότι δεν απειλούμαστε τώρα ως χώρα, μόνο κάποια νησιά μάς ζητάει ο Ερντογάν. Και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει. Τα νησιά θα τα ξαναπαίρνουμε πάντοτε. Τη γλώσσα έχει σημασία να μην μας πάρουν» και βγαίνει ο υπουργός Παιδείας Γαβρόγλου και διευκρινίζει «Αυτό που είπε ο υφυπουργός δεν αφορούσε τα ελληνικά νησιά, αλλά τα ελληνικά πράγματα γενικά».
Πού σταμάτησαν οι τίτλοι στα πρωτοσέλιδα και στα δελτία ειδήσεων;  Στο «Αν χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει».
Δεν θα γίνω συνήγορος του διαβόλου, αλλά ο Ζουράρις έχει δίκιο ως προς το δεύτερο σκέλος. «Σημασία έχει να μη μας πάρουν τη γλώσσα». 
Άλλο παράδειγμα; 54 λέξεις χρησιμοποίησε ο ΓΑΠ το 2009: «Λεφτά υπάρχουν, αν τα διεκδικήσεις, αν προσελκύσεις επενδύσεις, αν νοικοκυρέψεις το κράτος, αν αξιοποιήσεις τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, ώστε να αβγατίσουν και να δημιουργήσουν νέο πλούτο. Αλλά αυτά θέλουν σχέδιο και θέλουν σχέδιο που να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, όχι το συμφέρον των κομματικών παραγόντων, των ημέτερων και των ισχυρών στη χώρα μας».
Πόσες από αυτές τις λέξεις έγιναν «τίτλος» στα Μέσα; Οι δύο πρώτες.
Αλλά είπαμε. Ας μη γίνω συνήγορος του διαβόλου. 
Απλά, θυμήθηκα αυτό που είχε πει κάποτε η Κατερίνα Γώγου: «Στο μυαλό είναι ο στόχος».