Είδος: Βιογραφία / Περιπέτεια
Σκηνοθεσία: Βέρνερ Χέρτζογκ
Παίζουν: Ντέμιαν Λιούις, Τζέιμς Φράνκο, Νικόλ Κίντμαν, Ρόμπερτ Πάτινσον
Προβάλλεται από 18/8/2016
Υπόθεση: Βασισμένη στην αληθινή ιστορία της Γερτρούδης Μπελ, συγγραφέα, αρχαιολόγου αλλά και απεσταλμένης των μυστικών υπηρεσιών της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Στις αρχές του 20ου αιώνα, μια Βρετανίδα αρχαιολόγος μεταβαίνει ως διπλωματική ακόλουθος στη Μέση Ανατολή. Εκεί θα ζήσει την επικίνδυνη ζωή της ερήμου, θα γνωρίσει τον έρωτα και τελικά θα συνεργαστεί με την Μεγάλη Βρετανία σαν κατάσκοπος (Διανομή: Seven Films – Spentzos Film)
Κριτική: Η πραγματική ιστορία της Γερτρούδης Μπελ (κάτι σαν θηλυκός Λόρενς της Αραβίας, για όσους θυμούνται την ταινία με τον Πίτερ Ο’ Τουλ) γυρισμένη με την πρόθεση ενός κινηματογραφικού έπους, αλλά με αποτέλεσμα μόνον η μουσική του Klaus Badelt να είναι επική και η φωτογραφία του Peter Zeitlinger να είναι μεγαλειώδης.
Ίσως ο Βέρνερ Χέρτζοκ («Αγκίρε: Η Μάστιγα του Θεού» και «Φιτσκαράλντο», είναι τα πρώτα ιστορικο-μυθοπλαστικά του φιλμ, που μου έρχονται στο νου) να προσπάθησε να βγάλει τη σοφιστικέ πλευρά της πραγματικά τολμηρής και δυναμικής αυτής γυναίκας, γιατί μόνο δυναμισμό δεν «έβγαζε» η λεπτεπίλεπτη εμφάνιση της γλυκιάς Νικόλ Κίντμαν. Ίσως ήθελε να αναδείξει τον εσωτερικό της κόσμο, καθώς και τον ψυχισμό των αντρών που την περιστοίχιζαν και την ερωτεύονταν με την πρώτη ματιά. Το έκανε όμως με ένα ρυθμό, αυτή τη φορά πολύ αργό, σαν το νωχελικό βηματισμό της καμήλας στην έρημο. Μου θύμισε δε, εκείνη την άλλη υπερπαραγωγή του Μπαζ Λούρμαν με τη Νικόλ Κίντμαν, την «Αυστραλία» (2008), που και εκείνη είχε τόσο αργό ρυθμό, που λέγαμε ότι ήταν ατελείωτη. Τέλος πάντων.
Υπερπαραγωγή και ο Χέρτζοκ (δεν λέω) και για άλλη μια φορά, ενδιαφέρουσα η εμμονή του για το μεγαλείο και τη δύναμη της φύσης (παλιά οι ζούγκλες του Αμαζονίου, τώρα η έρημος της Αραβίας), αλλά τι να το κάνεις; Οι πολλές σιωπές και τα βλέμματα αγωνίας, φόβου ή και θαυμασμού αυτή τη φορά τον προδίδουν. Και να έχω και τον Ρόμπερτ Πάτινσον να υποδύεται τον Λόρενς της Αραβίας…
Βρήκα άνευρη την ταινία, για μια γυναίκα που λάτρευε την περιπέτεια και επηρέασε τις διπλωματικές σχέσεις της εποχής της. Τώρα το θυμήθηκα: δικό του δεν ήταν και το «Διαφθορά στη Νέα Ορλεάνη»;
(Κριτική μου για το myfilm.gr)
