Κάθε φορά που πλησιάζουν εκλογές (βουλευτικές ή δημοτικές) ξυπνάει μέσα μου το «κόλλημα» που έχω, να εξηγώ στον κόσμο που θέλει να «αντιδράσει» (να απαξιώσει) το πολιτικό σύστημα με αποχή ή με λευκό και άκυρο στην κάλπη, ότι η αποχή, τα λευκά και τα άκυρα ψηφοδέλτια ΔΕΝ προσμετρώνται και όλα μαζί θεωρούνται ανύπαρκτα για το πολιτικό σύστημα, που εκλέγει με βάση τα έγκυρα ψηφοδέλτια.
Η λευκή ψήφος μπορεί να θεωρείται ψήφος διαμαρτυρίας για εκείνους τους πολίτες που επιθυμούν να παραμένουν ενεργοί και να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία και δεν εκφράζονται από τα υπάρχοντα κόμματα, είτε σε ιδεολογικό είτε σε πρακτικό επίπεδο. Μπορεί, επίσης, να μοιράζονται λευκά ψηφοδέλτια πριν το παραβάν για να εκφραστούν αυτοί οι πολίτες. Το πολιτικό σύστημα όμως, ποτέ δεν είχε προσμετρήσει αυτά τα λευκά ψηφοδέλτια και τα είχε βάλει στο «ίδιο τσουβάλι» με τα άκυρα και με την αποχή. Η οποία αποχή πρέπει να θυμίσω ότι δεν συνιστά αντίδραση. Αποτελεί ένδειξη απάθειας και αδιαφορίας, παρ’ όλο που από μια μικρή μερίδα κόσμου αντιμετωπίζεται ως συνειδητή επιλογή απαξίωσης.
Το 2005 είχε γίνει μεγάλος ντόρος για το θέμα, ύστερα μάλιστα και από την προσφυγή κάποιου βουλευτή που είχε συμφέρον να μετρηθούν τα λευκά ψηφοδέλτια στην εκλογική του περιφέρεια και τότε είχε υπάρξει πλούσια αρθρογραφία με αποτέλεσμα, αν ψάξετε σήμερα στο Google για το θέμα Λευκά και Άκυρα και Αποχή να βγουν πάνω από 110.000 αποτελέσματα. Μάλιστα τότε, είχε υποστηριχθεί από νομικούς και συνταγματολόγους ότι «εάν τα λευκά ψηφοδέλτια υπολογίζονταν, τότε θα έπρεπε να είχαμε κενές έδρες στη Βουλή και στα Δημοτικά Συμβούλια». Αλλά ποτέ δεν είχαμε.
Το 2006 λοιπόν, το πολιτικό σύστημα, για να δώσει ένα τέλος στις συζητήσεις (και παρά το γεγονός ότι η λευκή ψήφος είναι δικαίωμα) στο Νόμο 3434/2006 (ΦΕΚ 21/7-2-06-τ.Α’), που ρυθμίζει θέματα εθνικών, νομαρχιακών και δημοτικών εκλογών, στο άρθρο 1 αναφέρεται σαφώς: «...ωκατά τη σύνταξη, ανά εκλογική περιφέρεια, των πινάκων αποτελεσμάτων από τα αρμόδια δικαστήρια, κατά την κατανομή των εδρών, καθώς και για τον καθορισμό του εκλογικού μέτρου, τα λευκά ψηφοδέλτια δεν προσμετρώνται στα έγκυρα». Που σημαίνει, πάνε μαζί με τα άκυρα και την αποχή, που επίσης μένει έξω από το μέτρημα. Τελεία και παύλα και κάθε άλλη φημολογία είναι εκ του πονηρού.
Γι’ αυτό λοιπόν, υπενθυμίζω ότι η αποχή, το λευκό και το άκυρο, δεν αποτελούν κίνηση διαμαρτυρίας «ενάντια στο σύστημα». Αν δείτε παλαιότερα επίσημα εκλογικά αποτελέσματα του υπουργείου Εσωτερικών, θα διαπιστώσετε ότι ποτέ δεν προσμετρώνται και φυσικά ευνοούν, όλους εκείνους που ως διαμαρτυρόμενοι νομίζετε ότι απαξιώνετε. Δεν τους απαξιώνετε. Τους συντηρείτε, χωρίς να το καταλαβαίνετε.
Στις εκλογές, δείτε, συγκρίνετε, αξιολογείστε και πηγαίνετε να ψηφίσετε. Οπωσδήποτε. Ειδάλλως, θα βρείτε μπροστά σας, ως ηγέτες, πάλι εκείνους τους οποίους τόσο καιρό λοιδορούσατε και νομίζατε ότι τους απαξιώνετε. Διότι αυτοί… ξέρουν και πάνε και αλληλοψηφίζονται σύσσωμοι.
(Δημοσιεύεται 17/5/14 στην Αμαρυσία)
