8/3/13

Μετά το Μάη (Après Mai)

Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο -συναισθηματικά- για έναν άνθρωπο της γενιάς μου να παρακολουθήσει μια ταινία με αυτό το περιεχόμενο. Την εποχή δηλαδή μετά το Μάη του ‘68 και επέκεινα. Μέχρι σήμερα. Γιατί, όπως σήμερα έτσι και τότε, ήταν έντονη η αίσθηση της ματαιότητας για όσα γίνονται. Για τους αγώνες και τις αγωνίες. Ωστόσο η ένταση των νεανικών χρόνων και η επιθυμία για εμπειρίες υπερνικά, τελικά, τις όποιες απογοητεύσεις και οδηγεί τους ήρωες σε αυτό που τελικά προσδοκούν να γίνουν. Τους οδηγεί όμως, όπως έλεγε και ο πατέρας μου -όταν έτρεχα στη Νομική (λίγο πριν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου)- και «στην εξασφάλιση του άρτου ημών, του επιούσιου».
Η ταινία, δεν προσδιορίζει ακριβώς, την εποχή μετά το ’68 και αυτή η περίοδος θα μπορούσε με μια νοητή χρονική προέκταση να είναι και η σημερινή. Δεν έχει αλλάξει τίποτα… Μόνο τα κοστούμια και η μουσική της εποχής παραπέμπουν στην ταραχώδη εκείνη εποχή, η οποία εμφανίζεται ως πολιτικά ρευστή και επικοινωνιακά χαώδης. Αλλά, μήπως και σήμερα -εποχή του διαδίκτυου- δεν είναι χαώδης η πληροφόρηση, μέσα από την πληθώρα των sites και blogs; Τι να πρωτοπιστέψει κανείς;
Δεν ξέρω γιατί, αλλά είδα την ταινία μόνο με νοσταλγική ματιά και με μια νότα απογοήτευσης. Συμφωνώ με τον σκηνοθέτη που λέει: «Η ταινία απεικονίζει το μονοπάτι πάνω στο οποίο μαθαίνουμε να σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας, ενώ απορροφούμε και την ατμόσφαιρα της εποχής, χωρίς όμως να γινόμαστε θύματά της. Πρόκειται για ένα δρόμο που αποφεύγει -όσο μπορεί- τα πιο δημοφιλή μέρη κοινωνικοτήτων και συμβιβασμών με τον ένα ή τον άλλο τρόπο».
Υπόθεση: Λίγο έξω από το Παρίσι στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Ο Ζιλ, ένας νέος που τελειώνει το σχολείο παρασύρεται από την πολιτική και δημιουργική αναταραχή της εποχής. Όπως και οι φίλοι του, βρίσκεται ανάμεσα στις ριζοσπαστικές πολιτικές δεσμεύσεις και στις προσωπικές του προσδοκίες. Οι πράξεις τους θα τους φέρουν στην Ιταλία και αργότερα στο Λονδίνο, όπου μέσα από ερωτικές συναντήσεις και καλλιτεχνικές ανακαλύψεις, κάποια στιγμή θα αναγκαστούν  να κάνουν τις τελικές επιλογές τους για να βρουν τη θέση τους μέσα σε αυτούς τους ανήσυχους καιρούς. 
Σκηνοθεσία: Ολιβιέ Ασαγιάς
Με τους: Κλεμάν Μεταγιέρ, Λόλα Κρετόν, Φελίξ Αρμάν, Καρόλ Κομπς, Ίντια Μενουέζ
Προβάλλεται από 7-3-2013

(Κριτική μου στο myFilm)