Στις 15/9/12 το είχα ξεκινήσει και χθες το τελείωσα. Δεν άλλαξα γνώμη. Ο Sthephen King είναι μάστορας της αφήγησης. Καταφέρνει να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον και πάντα σου ανατρέπει αυτό που υπολογίζεις για το τέλος. Όπως έγραψα και στα προηγούμενα (1 και 2), ο ήρωας του μυθιστορήματος ταξιδεύει από το 2011 στο 1958, αποφασίζει ότι μπορεί να σώσει τον πρόεδρο Κένεντι, εμποδίζοντας τον Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ στις 22/11/1963 και ξεκινάει μια οδύσσεια απέναντι σε ένα "πολύ δύσκολο παρελθόν" που δεν έχει διάθεση να αλλάξει.
Για μια στιγμή νόμιζα ότι είχα προβλέψει τι θα γίνει. Έπεσα έξω. Λίγο πριν το τέλος δε, έπεσα και πάλι έξω. Η ουσία είναι ότι οι περιγραφές του King με ταξίδεψαν σε μια πραγματικά ενδιαφέρουσα εποχή και μου χάρισαν το καλύτερο βιβλίο "αστυνομικού ενδιαφέροντος" με ταξίδι στο χρόνο.
