Μια συγκινητική ταινία με κύριο θέμα της την αλληλεγγύη, σε ένα κόσμο που οι αξίες καταρρέουν.Ο Μισέλ ζει ευτυχισμένος με την γυναίκα του, τα παιδιά και τα εγγόνια που τούς δίνουν χαρά, όταν μια ωραία πρωία μένει άνεργος αφού το ναυπηγείο που εργάζεται αρχίζει περικοπές λόγω της οικονομικής κρίσης. Είναι συνδικαλιστής όμως και οι φίλοι του, του λένε να χρησιμοποιήσει τη δύναμη που διαθέτει για να μη χάσει τη δουλειά του. Ο Μισέλ όμως, εκτός του ότι είναι αγωνιστής και πολιτικοποιημένος, έχει και ηθικές αξίες. Οξύμωρο φαίνεται; Κι όμως δεν δέχεται τις προτροπές και φεύγει, αποφασίζοντας να ζήσει με την οικογένειά του και τους φίλους που αγαπάνε αυτόν και τη γυναίκα του. Και όταν λέμε «αγαπάνε» εννοούμε ότι στην επέτειο του γάμου τους (30 χρόνια, αν θυμάμαι καλά) τους κάνουν δώρο τα έξοδα για ένα ταξίδι στην Τανζανία, στο Κιλιμάντζαρο. Ευτυχία!
Ωραία ως εδώ. Ηθικές αξίες, σταθερές αρχές, πιστοί φίλοι και τα εισιτήρια βγαλμένα. Αλλιώς τα θέλει όμως η ζωή, διότι την επομένη η οικογένεια του Μισέλ πέφτει θύμα ληστείας, όπου δύο κουκουλοφόροι τους παίρνουν βίαια τα λεφτά του ταξιδιού και τους αφήνουν μόνο τα εισιτήρια. Συμπτωματικά, ο Μισέλ θα ανακαλύψει τον ένα από τους δράστες, που είναι συνάδελφός του και άνεργος επίσης, ο οποίος με τα κλοπιμαία εξοφλεί κάποια νοίκια του και άλλες οικογενειακές υποχρεώσεις. Τι κάνει ο Μισέλ; Το λέει στην αστυνομία που συλλαμβάνει το δράστη, ο οποίος όμως έχει υπό την προστασία του δύο μικρά αδέλφια, που μένουν μόνα και απροστάτευτα. Δίλημμα για το Μισέλ και τη γυναίκα του και τύψεις ταυτόχρονα που εξ αιτίας τους (προσέξτε τις τύψεις τους) συνελήφθη ο δράστης και έμειναν στον άσσο τα μικρά. Τι κάνουν; Ο Μισέλ εξοφλεί τα εισιτήρια και πάει να δώσει τα μετρητά στο δράστη στη φυλακή για να βοηθήσει τα αδέλφια του, ο οποίος δεν τα δέχεται γιατί τον θεωρεί (ως συνδικαλιστή) «πουλημένο στα αφεντικά» και εκφράζει έντονα τις διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις του. Την ίδια ώρα όμως η γυναίκα του Μισέλ έχει ήδη επισκεφθεί τα παιδιά και έχει αρχίσει να τους συμπαρίσταται, να τα βοηθάει στο διάβασμα, να τα βγάζει βόλτες και να τους φέρεται σα δικά της χωρίς να το έχει πει στο Μισέλ.
Τι άλλο μπορώ να πω γι’ αυτή την αισιόδοξη, αλλά έντονα πολιτικοποιημένη ταινία, η οποία μέσα από τα μαθήματα αλληλεγγύης που δίνει, θίγει και ένα σωρό προβλήματα (κοινωνικά, εργασιακά, πολιτικά, οικογενειακά, σχέσεων) και επιπλέον διαθέτει έξοχες ερμηνείες;
Σκηνοθεσία: Robert Guédiguian
Σενάριο: Jean-Louis Milesi, Robert Guédiguia
Φωτογραφία: Pierre Milon (Afc)
Πρωταγωνιστούν: Ariane Ascaride, Jean-Pierre Darroussin, Gérard Meylan, Maryline Canto, Grégoire Leprince-Ringuet
