17/5/10

Μια θαυμάσια σκηνή

Δείτε μια από τις καλύτερες στιγμές του φανταστικού κινηματογράφου.
Είναι από το Blade Runner του Ρίντλεϊ Σκοτ, η σκηνή του τέλους του έργου.
Ο Χάρισον Φορντ (ως Ντέκαρτ), από κυνηγός των ανδροειδών (που όμως έχουν ημερομηνία λήξεως) έχει φτάσει στο σημείο να είναι κυνηγημένος από τον Ρούντγκερ Χάουαρντ που είναι ανδροειδές-σκλάβος που έχει αποδράσει από πλανήτη-ορυχείο.
Το ανδροειδές τον έχει πλησιάσει, ο Φορντ γλιστρά και κινδυνεύει να σκοτωθεί μόνος του και αβοήθητος και ξαφνικά το ανδροειδές (που το μόνο που θέλει σε όλη τη ταινία είναι να βρει τον κατασκευαστή του και να του ζητήσει παράταση ζωής) αποφασίζει να τον σώσει! Γιατί; Γιατί καταλαβαίνει ότι έχει λίγες στιγμές ζωής ακόμα.
Τον σώζει λοιπόν και του μιλάει για πράγματα που έχει δει στη σύντομη ζωή του και τα οποία οι άνθρωποι δεν θα δουν ποτέ. “Πράγματα που θα σβήσουν σα δάκρυα στη βροχή”. Μια φράση που θα είναι η τελευταία του πριν συλλαβίσει μηχανικά: “Ώρα να πεθάνω”.
Ειρωνεία: Το ανδροειδές δεν γνωρίζει ότι και ο Ντέκαρτ ήταν ανδροειδές στην υπηρεσία του Νόμου, κάτι που ούτε και ο Ντέκαρτ γνωρίζει
ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΔΩ